Kortgeleden lazen we een artikel van journalist Paul Schram over misstanden in de verpleeghuizen, ook EenVandaag deed onderzoek en besteedde hier aandacht aan. Hierbij een samenvatting van het artikel van Paul Schram;
In steeds meer verpleeghuizen krijgen ouderen slechte mondzorg door commerciële tandartsenketens. Deze bedrijven verdienen veel geld, maar leveren vaak zorg van lage kwaliteit. Bewoners worden soms op hun slaapkamer behandeld, door personeel dat niet goed is opgeleid.
Er wordt veel misbruik gemaakt van het declaratiesysteem: werk van assistenten wordt afgerekend alsof een tandarts het doet, en korte consulten worden opgevoerd als lange behandelingen. Daardoor krijgen ouderen te veel of juist te weinig zorg.
Een voorbeeld is een man wiens gebit snel achteruitging na opname in een verzorgingshuis. Zijn dochter kreeg geen reactie op haar verzoek om een behandelplan en zag hoe zijn tanden één voor één afbraken.
Tandarts Nicole Teeuwisse en hoogleraar Anita Visser waarschuwen dat commerciële ketens vooral winst nastreven. Door het systeem met hoge uurtarieven kunnen zij goedkoop personeel inzetten en toch veel verdienen. Dat leidt tot een “graaicultuur” waarbij de patiënt de dupe is.
Kort erop werden we door tandarts-geriatrie Peter de Goede geattendeerd op een kritische column van internist Marcel Levi, waarin hij zijn zorgen uit over misstanden in de mondzorg binnen verpleeghuizen. De column werd ook gedeeld op LinkedIn en leidde daar tot een levendige discussie onder mondzorgverleners.
In zijn stuk beschrijft Levi hoe sommige commerciële mondzorgketens misbruik zouden maken van het kwetsbare systeem rondom mondzorg voor verpleeghuisbewoners. Die zorg wordt vergoed via de Wet langdurige zorg (Wlz).
Volgens Levi weten hebzuchtige zorggraaiers daar handig gebruik van te maken: hoge uurtarieven (tot ruim 200 euro), gebrekkige controle en soms zelfs twijfelachtige declaraties.
Uit de uitzending van EenVandaag blijkt dat bewoners regelmatig behandeld worden zonder dat duidelijk is of de zorg echt nodig is. Ook zouden tandartsassistenten handelingen uitvoeren die eigenlijk zijn voorbehouden aan tandartsen, en dat soms op een keukenstoel in plaats van in een tandartsstoel.
Zorgverzekeraars hebben inmiddels onderzoek ingesteld en in sommige gevallen al geld teruggevorderd. Levi vraagt zich af waar de inspectie en de toezichthouders blijven: Waarom doen die niets met alle signalen over slechte zorg en onjuiste declaraties?”
De LinkedIn-post riep veel herkenning en discussie op in het mondzorgveld. Veel mondzorgverleners benadrukken dat het merendeel van de collega’s in de ouderenzorg zich juist met hart en ziel inzet voor deze kwetsbare groep, en dat misstanden niet representatief zijn voor de sector als geheel.
Conclusie:
Het artikel van Paul Schram en de column van Marcel Levi zet de schijnwerper op een belangrijk thema: hoe zorgen we dat mondzorg in verpleeghuizen zowel zorgvuldig als transparant blijft? De discussie laat zien dat er binnen de beroepsgroep grote betrokkenheid is bij goede, eerlijke zorg voor ouderen, iets waar tandarts.nl graag aandacht aan blijft geven.
Links naar meer informatie:
Hoe commerciële mondzorgketens de kwaliteit van mondzorg aantasten, door Joost Wessels waarin Anita Visser, hoogleraar geriatrische tandheelkunde in het UMCG uitleg geeft.
Hoe commerciële tandartsenketens veel geld verdienen aan slechte mondzorg aan ouderen, door Paul Schram voor Avro/Tros EenVandaag.
Kamerbrief over extra middelen voor de aanpak van zorgfraude, Minister Bruijn (VWS), staatssecretaris Tielen (Jeugd, Preventie en Sport) en staatssecretaris Pouw-Verweij (Langdurige en Maatschappelijke Zorg) informeren de Tweede Kamer over de aanpak van fraude en criminaliteit in de zorgketen.
Met dank aan Paul Schram, onderzoeksjournalist en Peter de Goede, tandarts-geriatrie.
Heeft u ervaring, positief of negatief, met tandartszorg in een verpleeghuis? Laat het ons weten, stuur een bericht naar info@tandarts.nl. Alvast hartelijke dank!
