Epilepsie melden?

Author:
frits0123
Posted:
vr, 09/24/2010 - 23:05
Geachte lezers,

Een tijdje terug had ik een patiënt in de stoel die mi een epileptisch insult had. Bij navraag bleek dit wel vaker voor te zijn gekomen.
Ik opperde dit eens met de huisarts te bespreken: het zou maar eens achter het stuur gebeuren...
Diezelfde week zag ik zijn moeder. Ik vroeg of e.e.a. opgehelderd was bij de huisarts. Zij gaf mij te kennen dat ze er niet te zwaar aan wilden tillen en het er bij wilden laten.
Ik heb toen nog laten weten het onverantwoord te vinden en daarmee mijn zegje gedaan te hebben en het er verder niet over te willen hebben.

Zij en haar zoon hebben zich recentelijk uit laten schrijven, waarschijnlijk vanwege dit voorval.

Mijn vraag: Wat moet ik hiermee, volgens mij heb ik geen meldplicht. Maar ben ik wel toegestaan zijn HA op de hoogte te brengen van het voorval?

(Met het uitschrijven an sich heb ik totaal geen probleem dus daar hoeft verder niet op gereageerd te worden :)
mecánico para …

Lastig natuurlijk. Let wel op, je had die moeder helemaal niet over haar zoon mogen vragen. Is als ie boven de 18 is helemaal niet aan de orde........privacy.
Je kan het wel melden aan de huisarts, maar alleen met medeweten van de patiënt.

Melden bij de politie kan ook niet zomaar. Maar ik zou het wel navragen, wat zou HUN advies zijn, want jij constateert onverantwoordelijk gedrag.
za, 09/25/2010 - 00:16 Permalink
Lieneke

Hallo,

Zo te lezen bent u een collega. Dit soort discussies dienen op het andere forum (MondzorgForum) te worden gehouden. U kunt dit vinden op de volgende adressen: http://www.mondhygienistenforum.nl en http://www.tandarts.nl/phpbbmh Voor elk beroep binnen de tandheelkunde is hier een forum.
Uiteraard bent u wel van harte welkom om hier vragen van patienten te beantwoorden.

het beheer
za, 09/25/2010 - 09:56 Permalink
mecánico para …

psies. als patienten in het openbaar willen leuteren of meepraten over dingen, mogen onderlinge praatjes ook worden gedaan. zou niet weten waarom niet. het andere forum, sorry to say..........ik heb daar geen zin in.
za, 09/25/2010 - 12:55 Permalink
Lieneke

Dat is dan jammer voor je...Dit forum is voor patienten om vragen te stellen. Dat we het soms niet met elkaar eens zijn bij het beantwoorden van deze vragen en dat we dan elkaar het een en ander uitleggen, vind ik wat anders. Dat mag tot zekere hoogte wel, mits dit voor iedereen te volgen is.
za, 09/25/2010 - 13:57 Permalink
mecánico para …

nou, ik ben ontdaan............ aan wie wilden de patienten ook al weer vragen stellen? dacht dat er ondertussen weinig meer overblijven die echt antwoord kunnen geven als het doorgaat zoals in de afgelopen weekjes.
Overigens, het is : Tandarts.nl,
Het grootste Nederlandstalige forum over de tandheelkunde


dus dat zou de lading al niet dekken. think about that missy
za, 09/25/2010 - 15:46 Permalink
Lieneke

Ontdaan..ben je nou sarcastisch of meen je het serieus?
Het MondzorgForum is gewoon van Tandarts.nl...
Het is juist de bedoeling dat tandartsen e.d. vragen op dit forum beantwoorden. Het is enkel niet de bedoeling dat tandartsen hier onderling vragen aan elkaar gaan stellen terwijl hier geen aanleiding toe is gegeven door een 'patient'. Gewoon beetje structuur dus...
za, 09/25/2010 - 15:53 Permalink
Basset

Het is voor tandarts en voor lezers van dit forum ook wel eens interesant om een probleem dat een tandarts ziet te bespreken. Het antwoord hoeft niet altijd tussen lezer en tandarts te lopen maa kan ook anders.

Onze collega geeft hier alleen aan een probleem te hebben met een epillepsie-patient die blijkbaar en samen met zijn naaste omgeving het probleem niet wil erkennen noch het laten onderzoeken. Collega ziet een probleem met auto rijden. Immers dient het Nederlands rijbewijs met epillepsie ingeleverd te worden of beoordeeld dient te worden of het ingeleverd moet worden. Meestal ma nog alleen met bromfiets en brommobiel gereden worden. Collega zit er dus mee dat hij eventueel aanspraelijk zou kunnen zijn als die persoon tijdens het besturen een aanval krijgt en een (dodelijk) ongeval veroorzaakt.

We hebben als tandarts ook emoties tov de patient die ook verder kunen gaan dan alleen een tandje... zeer pertinete vraag en zeker niet misplaatst. Is ook eens iets voor de niet tandheelkundigen om op in te gaan... we stellen Uw mening op prijs. Je wilt dat we duidelijker communiceren ... een mooie kans om nu eens omgekeerd te helpen, geef je advies aan deze tandarts wat ook je achtergrond is. Dit is voor ons dan eens een nuttige hulp.

We benne op de wereld om mekaar mekaar te helpen niewaar ? Wie zog dit ook weer Leen jongewaard in mijn heel prille jeugd in ja zuster nee zuster
za, 09/25/2010 - 21:25 Permalink
mecánico para …

Leuk om het perspectief te verkrijgen. Ik ken het verhaal van zeer dichtbij van een man die regelmatig zijn vrouw kwam bezoeken in het verpleeghuis. Hij was gelet op de deuken en krassen in zijn auto, zijn motoriek en gezondheid algemeen en niet in het laatst zijn slechte zicht/reactie vermogen, helemaal niet in staat normaal aan het verkeer deel te nemen. Dat is herhaaldelijk aan hem verteld maar niet aan de politie gemeld. (hetgeen overigens ook anoniem kan). En ook via huisarts kon niet worden gepoogd dat naar de man duidelijk te maken. Hij is namelijk geen patiënt in het verpleeghuis, dus zijn hele gezondheid gaat jou dan niets aan tenzij die rochelend en spugend door het huis loopt en anderen in gevaar brengt.
De kinderen vonden het flauwekul, als het ter sprake werd gebracht, want pa had nog nooit een ongeluk gemaakt. En vervolgens doet niemand wat met de kennis.
Aansluitend rijdt die man door een hek en eindigt in de tuin van een school.......... en toen werd bedacht dat het niet slim was van hem nog verder auto te rijden.

als daar mijn kinderen hadden gelopen waren ze plat. en waarom............privacy van de persoon gaat in Nederland gelukkig heel ver, maar als niemand ook maar de moeite neemt het te melden bij een instantie die er wel wat mee kan: sociaalwerk of politie, dan gaan we er van uit dat het wel goed komt. Wat in veel gevallen ook zo is, maar ook pijnlijk kan aflopen.
zo, 09/26/2010 - 11:35 Permalink
vV

ben eigenlijk wel een beetje benieuwd hoe de gemiddelde ""patient"" die wij in de stoel krijgen erover denkt. En dan niet alleen als het over iemand anders gaat, maar hoe je er nu tegenover staat dat zoiets gemeld zou gaan worden over uzelf! En je daadwerkelijk die auto aan de kant moet zetten, of elk jaar herkeurd moet worden, of wellicht zelfs de baan zou verliezen erdoor.. En bij het afwegen neem even mee hoe men zich voelt als men dan bij de rechter staat wegens dood door schuld... of op de publiekstribune een maandje of wat na de begrafenis van je kind, die overhoop gereden is door iemand die niet meer geschikt was een auto te besturen, eigenlijk...
zo, 09/26/2010 - 12:41 Permalink
Spiegeltje

Wanneer iemand niet - of alleen onder beperkingen - mag rijden staat uitgebreid beschreven in de 'Regeling eisen geschiktheid 2000', onder andere te vinden op de website: http://rijbewijs.cbr.nl. Toch rijden is dan een misdrijf.

Alleen voor zware misdrijven - waarbij bijvoorbeeld de veiligheid van de staat of mensen in gevaar komt - geldt dat de burger verplicht is aangifte te doen. De vraag is of het rijden in strijd met de bovengenoemde regels daar wel onder valt. Ik vermoed van niet, maar dat ligt denk ik ook aan het geval. Als het gaat om een beroepschauffeur, bijvoorbeeld een vrachtwagen- of buschauffeur, ligt de afweging waarschijnlijk al weer anders

Een arts kan dus i.d.d. voor een dilemma komen te staan: verbod tot geven vertrouwelijke informatie of melden aan de politie. Hij zal dit m.i zelf van geval tot geval moeten afwegen, is geen keiharde regel voor aan te geven. Soms is sprake van een grijs gebied. Kijk, als een psychiater geconfronteerd wordt met een patiënt met een gewelddadig verleden en die laat een pistool zien en zegt: straks ga ik die of die koud maken, dan is de zaak duidelijk. Dat moet gemeld worden.

Maar als een niet-beroepschauffeur kennelijk slecht rijdt (deuken,krassen), of af en toe een epileptische aanval heeft gehad en daar niets mee doet lijkt het me dat toch de privacy zwaarder weegt. Als het mij - 'als gemiddelde patient' - overkwam zou ik het kwalijk vinden als de tandarts - buiten mij om - de huisarts of zelfs de politie zou inlichten. Ik zou zijn waarschuwing aan mij wel accepteren en zelfs waarderen, en zeker niet een houding hebben van 'waar bemoeit die man zich mee'. Maar of ik goede adviezen op wil volgen is mijn eigen verantwoordelijkheid...

N.B. Als ik me verplaats in de arts overheerst bij mij het ook gevoel dat je je best hebt gedaan als je het de patient met klem adviseert niet te gaan rijden of de huisarts te bezoeken. Persoonlijk zou ik dan kunnen leven met een situatie als er toch wat gebeurt. Ik heb wel geleerd dat ik niet overal verantwoordelijk voor kan zijn voor wat er in de wereld gebeurt. Klinkt misschien hard of kil, maar zo denk ik er over.
zo, 09/26/2010 - 13:01 Permalink
vV

ok, even verder filosoferen:

Dan ben je er voor jezelf van overtuigd dat je je best hebt gedaan door iemand met klem te adviseren op zijn minst serieus onderzoek te laten doen, liever helemaal niet rijden. Je slaapt weer lekker, want je hebt aan je morele plicht voldaan. En vervolgens rijdt die zelfde persoon je eigen kind dood of levenslang de rolstoel in (misschien nog wel erger..)...

1 ding is zeker: lekker slapen doe je niet meer..
Melden lijkt mij in het algemeen belang, en daar heb ik zelfs een tik op de vingers van de tuchtraad voor over denk ik...

dus morele plicht, privicy wetgeving even aan de kant: want vind je wenselijk in zo`n situatie?
zo, 09/26/2010 - 13:25 Permalink
vV

dat is een goeie... heb wel een boekje in de kast staan, maar dat is al wel behoorlijk oud inmiddels, en daarnaast heb ik zo iets van:
fijn dat van zorgverleners een beroepsethiek etc wordt verlangd, maar de gemiddelde burger kan dingen doen die voor ons verboden/laakbaar zijn, zonder erop aangesproken te kunnen worden, ook al is wat ze doen erger voor de medemens dan een zorgverlener die iemand die zijn verantwoordelijkheid niet zelf neemt daar door anderen op laten wijzen.

ik vind zelf overiegns het niet melden ethisch onjuister dan het wel melden, de belangen voor vele andere in ogeschouw nemende. Maar goed, hier moeten weer eerst doden of gewonden vallen voordat men het op de juiste manier kan/wil beoordelen.
zo, 09/26/2010 - 15:11 Permalink
Spiegeltje

(...) En vervolgens rijdt die zelfde persoon je eigen kind dood of levenslang de rolstoel in (misschien nog wel erger..)...

1 ding is zeker: lekker slapen doe je niet meer..
Melden lijkt mij in het algemeen belang, en daar heb ik zelfs een tik op de vingers van de tuchtraad voor over denk ik...

dus morele plicht, privicy wetgeving even aan de kant: want vind je wenselijk in zo`n situatie?

Als je dat persoonlijk overkomt kun je je alleen maar voor je kop slaan als je het niet hebt gemeld/aangegeven. En vervolgens: wie ben jij dat je dat wel vindt voor je eigen kind en niet voor een ander?

Als je puur op het gevoel af gaat, denk ik dus ook: meteen melden. Maar je kunt niet voorbij de wet. Zelf zou ik dat ook niet willen. Niet omdat de wet de wet is, maar omdat ook de patient rechten heeft, dit geval op privacy. Maar geen absoluut recht op privacy. De arts heeft een beoordelingsvrijheid die echter wordt begrenst door de wettelijke bepalingen. Deze grenzen zijn bovendien niet hard. Dat betekent dat een arts steeds - binnen deze vage grenzen - zijn eigen beoordeling moet maken. Die hoeft ook niet voor iedereen hetzelfde te zijn. Eventueel dient deze beoordeling voor de rechter te worden verantwoord. De arts heeft daarbij volgens mij een andere afweging te maken dan de gemiddelde burger.

Als ik arts was zou het bijvoorbeeld verschil maken als ik zou weten dat iemand de praktijk uitstapt, de auto in, en dat die duidelijk niet in staat is te rijden. Zou niet aarzelen dit (fysiek) te beletten of sleutels wegnemen of iets dergelijks. En desnoods politie te waarschuwen
zo, 09/26/2010 - 16:03 Permalink
vV

En vervolgens: wie ben jij dat je dat wel vindt voor je eigen kind en niet voor een ander?


Dat schrijf ik helemaal niet dat ik dat vind...ik vraag dat aan jou.
Wat ik bedoel, en wat je blijkbaar dus niet begrepen had, is dat ik in ieder geval dat onderscheid niet wil maken.
maar misschien bedoel je het wel algeem: dan zijn we het blijkbaar eens dat je daar geen onderscheid zou moeten maken.

Overigens denk ik dat de reactie wat verder gaat dan jezelf voor de kop slaan....

Ben wel benieuwd wat anderen vinden, want , no offence, denk niet dat spiegeltje tot de gemiddelden behoort.
zo, 09/26/2010 - 16:29 Permalink
Spiegeltje

maar misschien bedoel je het wel algeem: dan zijn we het blijkbaar eens dat je daar geen onderscheid zou moeten maken.

Precies, dat bedoel ik ook. Ik had het een beetje krom opgeschreven. Ik hou me even koest verder :D
zo, 09/26/2010 - 17:15 Permalink
mecánico para …


Als ik arts was zou het bijvoorbeeld verschil maken als ik zou weten dat iemand de praktijk uitstapt, de auto in, en dat die duidelijk niet in staat is te rijden. Zou niet aarzelen dit (fysiek) te beletten of sleutels wegnemen of iets dergelijks. En desnoods politie te waarschuwen



Heeft een vriend van me gedaan. situatie: hij rijdt op de motor, ergens rond 11 uur, met vriendin achterop. er zwaait een vent de voorrangsweg op (1e fout) en dweilt de verkeerde baan op (2e fout) komt tegen de stoeprand tot stilstand. Motor staat wegens de dreiging van 1400 kilo ijzer even stil. Auto trekt gewoon op tegen de achteropzittende persoon d'r been aan. Auto slaat af. Jongen loopt om auto en vraagt waar dit op slaat (enorme kegel) en de man roggelt wat over wegwillen enzo. Jongen haalt sleutel uit het contact en belt de politie. De bestuurder kan niet op zijn benen staan!!
Politie arriveert, herkent de man (hoog politiek figuur uit de regio) en begint te blaffen tegen de jongen dat ie NIET het recht heeft de sleutels te pakken.

Argument: je hebt met je tengels van andermans spullen af te blijven.

Vervolg: Man mag auto laten staan, geen verdere actie geweest want toen ze aankwamen was er geen sprake van gevaarlijk gedrag en de auto stond stil zonder draaiende motor. formeel was de man slechts te pakken op openbare dronkenschap...........is niet gedaan
De jongen die de sleutels had afgenomen kon leuteren wat ie wilde, de blauwe plek op zijn vriendins' been.........het telde niet mee. Hij heeft het voor laten komen. bestuurder was er niet. agent was er niet..........uiteindelijk gebeurt er dus nix.

ik zou die sleutels ook hebben afgenomen en ze mee hebben genomen, dit wetende. Die dronken tor zou me toch nooit herkennen. Maar bij iemand met epilepsie........... wordt duister. En ik zou het wel melden, via de kliklijn. Dikke neus.

slaap je toch beter.
zo, 09/26/2010 - 19:00 Permalink
Basset

en waarom vertikt de niet dentale wereld het om nu eens hierop een mening te geven ? Denk da dit onderwerp heel wat relevanter is dan eenmislukte wortelkanaalbehandeling. Oh ja waarschijnlijk moet de onbehandelde eppilepticus eerst een familielid van jullie dood rijden.

willen we als tandartsen hier niet even in beantwoordstaking gaan ?
ma, 09/27/2010 - 04:58 Permalink
mecánico para …

en waarom vertikt de niet dentale wereld het om nu eens hierop een mening te geven ? Denk da dit onderwerp heel wat relevanter is dan eenmislukte wortelkanaalbehandeling. Oh ja waarschijnlijk moet de onbehandelde eppilepticus eerst een familielid van jullie dood rijden.

willen we als tandartsen hier niet even in beantwoordstaking gaan ?



HAHAHAHA. het gros komt hier niet verder dan 1 vraag, misschien twee en dan weer weg. soort helpdesk
ma, 09/27/2010 - 08:15 Permalink
Lieneke

Denk dat de meesten hier lezen wat ze interessant vinden en verder niet. Ze kijken naar de kop en denken...ik heb geen epilepsie, dus is niet interessant voor mij. Zo lees je de krant waarschijnlijk zelf ook.
ma, 09/27/2010 - 11:34 Permalink
Basset

gelijk heb je, maar hier zouden de advokaatjes wel eens hulp kunnen bieden met de fubgerende wetgeving. Gaat het belang van de gemeenschap hier op voor het belang van het individu. Het medisch geheim geldt ook niet voor de fiscus dus..

Veiligste manier is dan de anonieme brief : X heeft epilepsie doet toevallen en rijdt auto - gebruik nieuw pak papier - maak het open met handschoenen de je niet op de praktijk gebruikt - post de brief aan de andere kant van het land en vervoer de brief naar de post in een nieuwe plastken zak : vermijd DNA en vingerafdrukken te plaatsen ... of ga een kaars branden voor de helige van de epileptcic, dat kan ook het geweten sussen ...
ma, 09/27/2010 - 12:07 Permalink
Basset

:roll: bij gebrek aan sluitend juridisch advies de criminologie gebruiken om de gemeenschap te beschermen.
kan niets anders bedenken want alle wetgving die hierbij betrokken is, is geheel of gedeeltelijk contradictorisch.
Of kraak een fles champagne en troost jezelf als tandarts dat je er niets mee kan. Als de persoon in kwestie een ongeval veroorzaakt zal hij wel niet zeggen dat de tandarts hem gewaarschuwd had. Het zal eerder "ich habe nicht gewust dass ich ein epilepticus bin" worden. Dus vervolgen zullen ze je niet ...

heel vage wereld dat medisch geheim :smt018
ma, 09/27/2010 - 13:53 Permalink
Chris888

Mijn vraag: Wat moet ik hiermee, volgens mij heb ik geen meldplicht. Maar ben ik wel toegestaan zijn HA op de hoogte te brengen van het voorval?


Dat lijkt me niet (zonder toestemming van de patient). En zonder diagnose zal de huisarts er ook niet veel mee kunnen denk ik. Je zou bij het CBR kunnen informeren wat mag/kan. Ik zou het wel op prijs stellen als patient tegen zichzelf en ik als mede-weggebruiker in bescherming worden genomen, maar zou er denk ik geen wetten voor overtreden.

Wel vreemd dat een moeder! zegt er niet te zwaar aan te willen tillen. Blijkbaar niet bang dat haar zoon iets overkomt in het verkeer... Regelmatig kunnen toevallen worden voorkómen met medicatie en mag er weer auto gereden worden als iemand lang genoeg toeval-vrij is.
ma, 09/27/2010 - 14:21 Permalink
TechniekerJeetje

Ok, ik wou er eigenlijk niet op in gaan, maar toch.

Verhaaltje over een motorrijder die ik vanuit het wereldje ken.

Op een gegeven moment krijgt de betreffende persoon uit het niets een aanval van het èèn of ander. Deze gaat hiermee naar de huisarts, welke een doorverwijzing geeft voor de specialist, want er moet natuurlijk wel even naar gekeken worden he!
Nog vòòr de daadwerkelijke afspraak met de specialist ligt er een brief van het CBR op de mat. Niet meer rijden totdat er uitsluitsel is gegeven en/of een herkeuring via het CBR is gedaan.
De specialisten hebben natuurlijk een ellenlange wachtlijst, dus.... als zijnde afhankelijk van een rijbewijs voor het werk ligt je ontslag ook op de loer, met alle gevolgen van dien.
Na bijna 8!!! lange maanden zonder rijbewijs eindelijk op consult geweest bij de specialist. Uitkomst; helemaal niks mis. Waarschijnlijk door vanuit de kou ineens een warme ruimte in gelopen en gewoon flauw gevallen of iets van dien aard.
Daarnaast krijg je dan nog met de bureaucratie van het CBR te maken, voordat je dan ook daadwerkelijk je rijbewijs terug hebt.

Conclusie van dit alles is denk ik wel dat er hèèèèèèl voorzichtig met zulke materie om moet worden gegaan. Voor je het weet maak je iemand heel ongelukkig.

Gewoon mijn 2 centjes.....
ma, 09/27/2010 - 15:45 Permalink
Chris888

Ik ben het helemaal met je eens, maar:
Een tijdje terug had ik een patiënt in de stoel die mi een epileptisch insult had. Bij navraag bleek dit wel vaker voor te zijn gekomen.


En dat klinkt toch wat verontrustender.
Ik ben tientallen keren getuige geweest van een epileptische toeval, maar heb ook al twee keer iemand schokkend zien bijkomen na flauwvallen. Dat leek best veel op elkaar. En het is idd niet de bedoeling dat mensen die door stress of pijn flauwvallen bij de tandarts een rij-ontzegging krijgen.
ma, 09/27/2010 - 15:51 Permalink
Basset

heel die bureaucratie en traagheid kan waarschijnlijk ook een reden zijn waarom er gelogen wordt op anamnese lijsten of men ze niet wil invullen

hetzelfde heb je bij aangifte van vermoedelijke kindermishandeling ... dat doe je ook niet snel
ma, 09/27/2010 - 17:20 Permalink
TechniekerJeetje

heel die bureaucratie en traagheid kan waarschijnlijk ook een reden zijn waarom er gelogen wordt op anamnese lijsten of men ze niet wil invullen

hetzelfde heb je bij aangifte van vermoedelijke kindermishandeling ... dat doe je ook niet snel


Ik kan me heel goed voorstellen dat het daarom soms verzwegen wordt. Ik ben het er niet mee eens, maar toch.

Kindermishandeling is hetzelfde.... Er is nu ook zo`n reclame op de radio. Twee moeders die praten over een derde kind dat al een hele week dezelfde kleding aan heeft..... Dat kan een teken zijn van kindermishandeling, volgens het spotje dan he! Ik vind dat meer heel gevaarlijke uitspraken en kan me voorstellen dat de onderzoeken die worden ingesteld na het melden van zoiets bij de diverse instantie`s absoluut niet te pruimen zijn voor de ouders van het ,welliswaar fictieve, kind uit het spotje als blijkt dat er niks aan de hand is....
ma, 09/27/2010 - 18:34 Permalink
Lieneke

Heb met kindermishandeling zoiets meegemaakt. Zal er niet te veel over zeggen ivm herkenbaarheid. Maar laat ik zeggen dat het voedingsdagboekje schrikbarend was en het kind er verwaarloos uitzag. Heb hier de ouders op aangesproken; dat men dit kindermishandeling kan noemen en dat ik daar eigenlijk melding van zou moeten maken. 6 weken later kwam het kind met nieuwe schoenen, goed gewassen en zowat een kop groter weer binnen! Maar ja, voor hetzelfde geldt waren ze nooit meer teruggekomen...en dan was ik nog verder van huis geweest...
ma, 09/27/2010 - 20:20 Permalink
TechniekerJeetje

Heb met kindermishandeling zoiets meegemaakt. Zal er niet te veel over zeggen ivm herkenbaarheid. Maar laat ik zeggen dat het voedingsdagboekje schrikbarend was en het kind er verwaarloos uitzag. Heb hier de ouders op aangesproken; dat men dit kindermishandeling kan noemen en dat ik daar eigenlijk melding van zou moeten maken. 6 weken later kwam het kind met nieuwe schoenen, goed gewassen en zowat een kop groter weer binnen! Maar ja, voor hetzelfde geldt waren ze nooit meer teruggekomen...en dan was ik nog verder van huis geweest...


Nu spreek je de ouders er zelf op aan, dit vind ik persoonlijk dè manier. Misschien moesten ze even wakker geschud worden! Als er meteen naar de kinderbescherming wordt gebeld, dan kan het in het geval dat er niks aan de hand is het hele leven van die mensen overhoop gooien. Ook het kind wordt hier weer de dupe van....
ma, 09/27/2010 - 20:26 Permalink
Basset

DE juridische oplossing van het probleem. Even een rechter in ons bestand gecontacteerd.
1. Een aangifte van epilepsie door de tandarts kan niet. Hij heeft immers niet de bevoegdheid om epilepsie te diagnostiseren dat is aan een arts.
2. De arts kan wettelijk gecontacteerd worden als een verlengde van je behandeling, kontrole. Niet in meldvorm maar in vraagvorm. Een vraag of er bij zijn patient een geschiedenis van epilepsie. niet meer niet minder. Hetzelfde eignlijk zoals we vragen of met bloedverdunners gestopt mag worden.
Als de arts dan bijkomende informatie vraagt kan hierop zonder problem geantwoord worden
di, 09/28/2010 - 10:55 Permalink
vV

punt 2 was ik net ook over aan het nadenken, door inschrijving in de praktijk is er bij mijn weten ongeschreven en onuitgesproken toestemming (ook niet nodig) voor inderdaad info/overleg voorzover het de behandeling betreft. En in vraagvorm lijkt het mij dan dus geen probleem idd de huisarts ernaar te vragen.
Kan alleen even zo snel de juridische onderbouwing ervoor niet vinden.
di, 09/28/2010 - 11:15 Permalink
mecánico para …

DE juridische oplossing van het probleem. Even een rechter in ons bestand gecontacteerd.
1. Een aangifte van epilepsie door de tandarts kan niet. Hij heeft immers niet de bevoegdheid om epilepsie te diagnostiseren dat is aan een arts.
2. De arts kan wettelijk gecontacteerd worden als een verlengde van je behandeling, kontrole. Niet in meldvorm maar in vraagvorm. Een vraag of er bij zijn patient een geschiedenis van epilepsie. niet meer niet minder. Hetzelfde eignlijk zoals we vragen of met bloedverdunners gestopt mag worden.
Als de arts dan bijkomende informatie vraagt kan hierop zonder problem geantwoord worden


moet je toch vooraf even de patiënt melden dat je dat voornemens bent te doen........en dan zegt ie: nou liever niet. Sta je mooi te kijken met je goede insteek. Geniepiger is het verslag van je lastige extractie aan de huisarts te sturen (net als de kaakchirurg), met daarin het getoonde klinische beeld. met name de decursus. Kijk, dat is pas geraffineerd.
:smt003
di, 09/28/2010 - 12:24 Permalink
Chris888

Geniepiger is het verslag van je lastige extractie aan de huisarts te sturen (net als de kaakchirurg)


Gaat zo'n verslag niet altijd naar de verwijzer?
Mijn ervaring met specialisten is dat er (nagenoeg?) altijd gemeld wordt dat er een verslag naar de huisarts gaat. Vroeger kreeg je die brief vaak zelf mee. Een aantal keren dat de specialist het wenselijk vond een verslag naar huisarts of tandarts te sturen terwijl er niet verwezen was werd me zelfs nadrukkelijk gevraagd of ik dat goed vond.
di, 09/28/2010 - 14:07 Permalink
Spiegeltje

Volgens mij is het zo dat geen toestemming nodig is als door een arts informatie wordt gegeven over een patient aan een andere arts, mits die deel uitmaakt van hetzelfde 'behandelteam'. Dus geen toestemming nodig als specialist de verwijzende huisarts informeert. Wel toestemming/machtiging nodig als bijvoorbeeld een huisarts een keuringsarts informeert. Collega-tandartsen binnen dezelfde praktijk mogen elkaar ook informeren over patienten zonder diens toestemming.
di, 09/28/2010 - 14:48 Permalink
hermina

ben eigenlijk wel een beetje benieuwd hoe de gemiddelde ""patient"" die wij in de stoel krijgen erover denkt. En dan niet alleen als het over iemand anders gaat, maar hoe je er nu tegenover staat dat zoiets gemeld zou gaan worden over uzelf! En je daadwerkelijk die auto aan de kant moet zetten, of elk jaar herkeurd moet worden, of wellicht zelfs de baan zou verliezen erdoor.. En bij het afwegen neem even mee hoe men zich voelt als men dan bij de rechter staat wegens dood door schuld... of op de publiekstribune een maandje of wat na de begrafenis van je kind, die overhoop gereden is door iemand die niet meer geschikt was een auto te besturen, eigenlijk...

Ben ook niet echt de gemiddelde patiënt, dus voor wat het waard is: uitgaand van mezelf als patiënt zou ik erg kwaad zijn als mijn tandarts me zonder overleg aan zou geven als hij in de veronderstelling verkeert dat ik epilepsie heb, dat is echt mijn privacy aantasten. En zelfs al zou hij mijn huisarts daarover waarschuwen (wat ik aan zou kunnen vechten, maar dat is advocaat van de duivel, niet mijn eigen insteek), die zal er volgens mij niks mee kunnen als ik dat niet wil, het vereist in ieder geval een juist gestelde diagnose en niet een veronderstelling en dan nog is het buiten meldingsplicht om, en heeft mijn instemming nodig.

Maar het is in mijn geval redelijk hypothetisch, want als ik dacht dat ik epilepsie (getuige die meerdere aanvallen hier benoemd) zou kunnen hebben zou ik er zelf al mijn consequenties uit getrokken hebben en dit hebben laten onderzoeken. En dit vervolgens gemeld hebben bij het CBR, want ik moet er niet aan denken dat ik daardoor grote brokken zou maken.
Als het een eerste aanval was waar ik geen weet van had zou ik een opmerking erover dan trouwens wel zeer op prijs stellen, maar er zijn vele aanvallen die kunnen lijken op epilepsie, maar het toch gewoon echt niet zijn. Een grand mal is voor een geschoold iemand niet te missen , maar zo leest het niet in het eerste bericht.

In bovenstaand geval: hoezeer je soms ook moeite hebt met beslissingen van andere mensen, gemiddeld ligt in het Nederlands recht bij die mensen zelf de verantwoording, en ik vind wel dat je in zo'n geval die patient erg mag waarschuwen maar dan houdt het op. Er zijn zo veel mensen in het land die een gevaar vormen maar die nooit ergens in beeld komen...

Even buiten bovenstaande mening: vanuit mijn dagelijkse praktijk ken ik ook het fenomeen, zowel wat ziektebeelden als medicatie betreft die autorijden kunnen beïnvloeden. Wij wijzen mensen op de consequenties en gevaren, maar hebben in principe niet het recht om mensen aan te geven als zij zich niet houden aan onze adviezen (gelukkig doen de meeste mensen dat wel).
wo, 09/29/2010 - 01:01 Permalink