48 uur na nieuwe tandjes

hallo allemaal. na lang wikken en wegen wil ik hier toch een stukje zetten over mijn ervaring. ik heb de afgelopen weken zo vaak het verhaal van madje gelezen, dat ik denk, misschien heeft iemand ook wel iets aan mijn ervaring. en ook een beetje om het van me af te schrijven.
afgelopen dinsdag zijn al mijn tanden en kiezen, 26 stuks in totaal, onder narcose getrokken in alphen aan den rijn. op weg daar naar toe kreeg ik een vreselijke huilbui. een beetje tot rust gekomen en naar binnen. in de wachtkamer ging het wel. maar toen eenmaal in de stoel.... opnieuw een huilbui. allemaal zenuwen en angst. want ondanks dat je een lekker tukkie gaat doen.... wat staat je te wachten als je wakker wordt??
iedereen was zo lief.. en geduldig.. er kon zelfs nog een lolletje van af. al met al heb ik een drie kwartier geslapen. mijn man maakte mij weer wakker en het was achter de rug. ik weet er zelf niets meer van maar ik schijn geroepen te hebben dat ik spare ribs wilde..... hahahaha.
Tuurlijk, ik had pijn, alles was gevoelig, maar om nou te zeggen dat het niet uit te houden was, nee. ik heb savonds om 11 uur voor het slapen gaan een vloeibaar pijnstiller genomen en de hele nacht door geslapen.
de volgende dag naar de tandtechnicus gegaan die mijn gebitje heeft gemaakt. dit is overigens niet in alphen. ook deze man is heel geduldig en lief. hij heeft wat druk punten weggevijld. wat een opluchting op dat moment. toen wist ik nog niet dat er dan op andere plaatsen weer nieuwe drukpuntjes voor in de plaats komen :)
straks even bellen of ik nog een keertje langs mag komen. al met al, het is een rot gevoel in mijn mond. alsof ik van boven naar beneden en van links naar recht 1 grote blaar heb. ik trek me op aan de verhalen hier, dat het elke dag een beetje beter gaat, al moet ik eerlijk zeggen dat ik zo mijn momenten heb dat ik denk... waar ben ik aan begonnen. spijt heb ik niet, ik kon gewoon niet meer verder met mijn eigen tandjes, maar dat de drukpunten meer pijn doen dan de wonden, DAT had ik niet verwacht.
op het moment kan ik alleen maar vla eten. kauwen gaat echt niet. zo gauw ik de kiezen op elkaar zet, heb ik echt veel pijn, tot misselijkmakend aan toe. als ik dan verhalen les over mensen die al na drie dagen een prakje eten,,, oh,, wees maar blij. maar die tijd zal voor mij ook wel weer komen.
ik hoop niet dat ik jullie lastig heb gevallen met mijn "gezeur" het was gewoon lekker om het even met iemand te kunnen delen.
enne,,, ondanks alles ben ik toch wel trots op mezelf dat ik dit, angsthaas als ik ben, heb laten doen.
groetjes allemaal.