Segment op drift na segmentosteotomie. Behandelplan??

Author:
Gosé
Posted:
wo, 02/15/2006 - 16:29
Welke tandarts of kaakchirurg heeft ervaring met het hanteren en oplossen van de nadelige gevolgen van een segmentosteotomie van 25 jaar geleden?
Gosé

Rond 1980 is bij mij in verband met een negatieve overbeet, progenie, een segmentosteotomie uitgevoerd in de onderkaak. Het was onderdeel van een operatie waarbij een te grote onderkaak naar achteren werd gecorrigeerd. (correctie klasse III)

Vanaf 1995 ontstaat een kiertje tussen hoektand 43 en aangrenzende kies in de jaren daarna. In 1995 heeft ook nog een wortelkanaalbehandeling plaatsgevonden in deze hoektand. Toen de voorwaartse verplaatsing sneller ging en de hoektand de rest van de voortanden opzij ging drukken zijn kaakchirurg, orthodontist en paradontoloog geconsulteerd. De kaakchirurg ontkende nadrukkelijk dat dit te maken had met de zaagsnede van toen, adviseerde stabilisatie door verblokking: de tanden en kiezen die ook dreigen te verplaatsen door de op drift geraakte hoektand verbinden met steeds meer spalken. Verwijzing naar de paradontoloog, die hetzelfde adviseerde, inclusief ook een draadspalk langs het hele onderfront. De ervaring leerde dat hierdoor slisproblemen ontstonden, omdat er al sprake is van behoorlijke tongpersing na de setback van de onderkaak. Deze is toen verwijderd. Er is ook gedacht aan tandenknarsen. Een relaxatie splint is vervaardigd, maar deze kan ik door de voortschrijdende verplaatsing van de tanden na een ½ jaar al niet meer dragen, terwijl zo'n plaatje normaliter toch zeker 10 jaar gedragen moet kunnen worden. Dit illustreert ook de aard en hardnekkigheid van het probleem. Mijn tandarts, dhr. Augustijn te Etten-Leur, heeft mij uiteindelijk verwezen naar Acad. Centrum Tandheelk A'dam. Hier zijn mogelijke verklaringen de revue gepasseerd: recidive dwz hernieuwde groei onderkaak, elke 7 jaar wordt de onderkaak omgevormd door nieuw bot. Doordat de kaakbotcellen naar voren zijn "gecodeerd" willen ze weer dezelfde vorm aannemen.

Na 25 jaar wordt na een bezoek aan dr. Tuinzing van het VU-ziekenhuis in Amsterdam duidelijk dat dit onderdeel van de operatie nu als mislukt kan worden bestempeld. Gelukkig wordt deze techniek nog nauwelijks toegepast, want de nadelen manifesteren zich sterk. Door het zagen naast de elementen 33 en 43, de hoektanden, zijn er zulke beschadigingen in het steunweefsel opgetreden (met waarschijnlijk ook verbroken bloedtoevoer) ter plekke dat hoektand 43 door gebrek aan steunweefsel zoveel druk naar voren en naar links geeft dat er om de paar maanden wel een spalkje (totaal 10 stuks) knapt. Het gevolg van de druk is ook wisselende knobbelbelastingen wat hier en daar wat afslijpen noodzakelijk maakt. De tandarts herstelt de spalkjes tot op heden steeds maar met 14 tandartsbezoeken afgelopen jaar is dit niet te continueren. Wij zijn op zoek naar een behandelplan, de beste oplossing.

Dr. Tuinzing stelt dat de 43 als verloren moeten worden beschouwd. Recidive door kaakbotomvorming sluit hij uit, een operatie is volgens hem ook geen oplossing. Het probleem zit volgens hem 'niet in de kaak, maar in de tanden'. Zijn conclusie: Alle prothetische voorzieningen kunnen worden overwogen, maar ja, wat is de beste? Een prothetische voorziening kan een oplossing zijn, maar hoe zeker is dat de onrustige krachten ophouden te bestaan? Treedt er met 100% garantie stabilisatie op?

Toch is het te betwijfelen of het probleem niet in de kaak zit, omdat er stuwing van botweefsel lijkt plaats te vinden in de kin rond een tijdens de operatie achtergelaten krammetje, een verankering om het uitgezaagde segment op zijn plaats te houden. Zou er na al die jaren misschien een reactie zijn op dit lichaamsvreemde onderdeel? Of hier een (mede) oorzaak kan liggen van de onrust in de onderkaak is onduidelijk; Hr. Tuinzing stelt in elk geval dat het weghalen een moeilijke zaak kan zijn omdat het helemaal ingekapseld is door nieuw bot.
De orthodontist advsieert hoektand trekken en 2 jaar beugel, en als ik geen beugel wil vindt ze een (ets)brug de beste mogelijkheid. (Een beugel wijs ik vooralsnog af omdat ik mijzelf op mijn leeftijd (45) niet meer 2 jaar met een beugel zie rondlopen in een representatief beroep. )
De orthodontist geeft ook nog een implantaat als optie, maar vanwege het sterk teruggetrokken tandvlees rond de 43 twijfelt ze eraan of dit verstandig is.
De tandarts heeft mijn probleem in een overleg van rond de 15 collega's ingebracht; niemand heeft een soortgelijk probleem in zijn praktijk. Toch moeten er behandelaars in Nederland zijn die ervaring hebben met nadelige gevolgen van de segmentosteotomie.
vr, 02/17/2006 - 22:59 Permalink
drbart

Gose,
Het verhaal is zo complex dat ik je inderdaad een keer zou moeten zien. Er zal zeker een goede oplossing mogelijk zijn. Het zou echter kunnen zijn dat aan zo'n behandeling nogal een prijskaartje hangt. Ziektekostenverzekeraars worden steeds kritischer...(begrijpelijk met de vergrijzing)
Bart van de Ven http://www.drbart.nl
zo, 03/05/2006 - 16:54 Permalink