Beste Mensen,
Ik heb een vraag over het al dan niet verlenen van een machtiging door de zorgverzekeraars.
Het volgende is namelijk het geval. Door slijtage aan mijn gebit heeft mijn tandarts mij doorverwezen naar het ACTA, afdeling Orale Functieleer. De tandartsen van de ACTA hebben geconcludeerd dat het noodzakelijk is om mijn hele gebit te restaureren. De kosten voor deze behandeling zijn hoog, zo hoog dat ik deze absoluut niet zelf kan betalen. Daarom heb ik gevraagd aan mijn zorgverzekeraar om de behandelkosten te vergoeden. Dus het afgeven van een machtiging. Tot mijn verdriet worden de behandelingen slechts vergoed volgens de geldende polisvoorwaarden. Dat betekent dat ik ongeveer 30 % zelf moet betalen van de eenvoudige behandeling en van de kosten van de dure variant zelfs meer dan 60 %! :(
Ik begreep van mijn tandarts dat de mate van slijtage van mijn gebit uitzonderlijk is. Dan vraag ik mij af wat de reden is van de zorgverzekeraar om geen uitzondering te maken en gewoon vast te houden aan de polisvoorwaarden. Ik heb nl. geen luxe probleem. De behandeling is keihard nodig voor het behoud van mijn gebit.
Ik hoor/lees graag wat jullie ervaringen zijn.
Ik heb een vraag over het al dan niet verlenen van een machtiging door de zorgverzekeraars.
Het volgende is namelijk het geval. Door slijtage aan mijn gebit heeft mijn tandarts mij doorverwezen naar het ACTA, afdeling Orale Functieleer. De tandartsen van de ACTA hebben geconcludeerd dat het noodzakelijk is om mijn hele gebit te restaureren. De kosten voor deze behandeling zijn hoog, zo hoog dat ik deze absoluut niet zelf kan betalen. Daarom heb ik gevraagd aan mijn zorgverzekeraar om de behandelkosten te vergoeden. Dus het afgeven van een machtiging. Tot mijn verdriet worden de behandelingen slechts vergoed volgens de geldende polisvoorwaarden. Dat betekent dat ik ongeveer 30 % zelf moet betalen van de eenvoudige behandeling en van de kosten van de dure variant zelfs meer dan 60 %! :(
Ik begreep van mijn tandarts dat de mate van slijtage van mijn gebit uitzonderlijk is. Dan vraag ik mij af wat de reden is van de zorgverzekeraar om geen uitzondering te maken en gewoon vast te houden aan de polisvoorwaarden. Ik heb nl. geen luxe probleem. De behandeling is keihard nodig voor het behoud van mijn gebit.
Ik hoor/lees graag wat jullie ervaringen zijn.
Eigen schuld, dikke bult. :(
Om voor die regeling in aanmerking te komen moet er minimaal sprake zijn van multi-disciplinaire behandeling (dus bv combinatie van werk kaakchirurg, orthodontist of Hoofd-hals fysiotherapie bij bv knarsen)
en zo zijn er nog een paar eisen, en wordt steeds kritischer gekenen naar wat er vergoed wordt.
Welke verzekeraar?? Op mij komt het over dat mn de wijze van indiening en argumentatie bij de aanvraag niet klopt. Inderdaad is het zo dat de behandelaar het beste de aanvraag kan onderbouwen, bijsluiten foto`s, brieven van andere behandelaars ed waar het probleem goed uit blijkt, dan komt het meestal wel goed.
Het zou gewoon zo kunnen zijn dat u niet binnen de grenzen van de regeling valt natuurlijk. Als u erbinnen zou vallen zou behandeling door een centrum bijzondere tandheelkunde eerder aangewezen zijn, aangezien het uw eigen tandarts blijkbaar boven de pet gaat.
Overigens vind ik het helemaal niet vreemd dat de verzekering niet alles voor zijn rekening neemt. Kunt u mij ook aangeven hoe die slijtage is ontstaan? Is dat door knarsen of juist door zure drank?
Ik vind het wel vreemd.
Waarom wordt een operatie aan een lekkende hartklep wel vergoed en een gebitsrestauratie juist niet??
Iedere tandarts zal het met mij eens zijn dat het behoud van eigen kiezen en tanden een beter optie is dan een impantaat aanbrengen.
Nee, ze hebben netjes twee behandelplannen opgesteld. Het goedkope plan houdt in dat alle kiezen worden verhoogd met vullingen en composiet. Het dure plan houdt inderdaad in dat alles wordt bekroond (goud). Volgens ACTA is de goedkopere versie meer conservatief maar even goed. Ik heb mijn tandarts om advies gevraagd, omdat hij degene is die in de toekomst mijn gebit verder verzorgd. Hij gaf de voorkeur aan de duurdere versie omdat kronen heel lang meegaan. Als bijkomend voordeel hoeven de bekroonde kiezen niet meer gevuld te worden. Hij dacht dat de restauratie met composiet niet duurzaam is. Hij verwacht dat door het tandenknarsen het composiet sneller zal afslijten.
IZA
Heeft het nog zin om opnieuw een verzoek voor machtiging in te dienen? Er is nu een patstelling. Ik heb geen geld voor de behandeling en de verzekeraar wil alleen het hoognodige vergoeden. Ik was ervan overtuigd dat de restauratie onder bijzondere tandheelkunde valt. Juist, omdat de tandarts van de ACTA heeft gezegd dat de kosten om mijn gebit te behandelen alleen maar hoger worden, als er nu niets aan wordt gedaan.
:o
Overigens kiest uw tandarts voor de duurdere variant? Die moet misschien toch eens iets bijscholen over mogelijkheden van composiet. Want terwijl doelmatig en efficient de goedkopere (en door acta ook geadviseerde optie) een erg lange termijn verhaal kan opleveren. Dan kan je allicht nog eens denken aan versterken van strategische tanden of kiezen in de toekomst. Dat zou mij als verzekering ook meer aanstaan dan floep alles met kronen (zonder oorzaak te achterhalen) en dan......?
NB, langs de rand van een kroon ontstaan ook gaatjes, en die zijn best lastig te zien, op te sporen en dan nog lastig goed te repareren ook.
En als het knarsen aanhoudt.......zou het dan in elk van de twee plannen niet handig zijn dat knarsen ook aan te pakken? Want als je die slijtage tegenhoudt maakt de keuze welke van de twee u neemt niet meer uit.
Overigens zou het heel goed kunnen dat u al langer tegen een indicatie van kronen aanloopt door grote vullingen en dan zou ik het laten vergoeden voor 100% ook niet heel redelijk vinden. Want omdat uw tandarts de slijtage heeft laten oplopen bent u ineens CBT indicatierijp en moet alles voor niets? Daar kan ik niet zo goed mee uit de voeten.
Er is dus een plan nodig voor het beperken van de slijtage: op het knarsen gericht (kost misschien 250-500 euro en is gewoon verzekerd)
En er is een hersteloperatie nodig in de vorm van slijtage weer aanvullen.
Dat zijn de twee dingen die onlosmakelijk zijn. De eerste zou een CBT indicatie kunnen zijn zonder probleem. De tweede zal vrijwel altijd een eigen bijdrage in zich hebben, gewoon omdat er niet zomaar overal goud en prorcelein op wordt gezet als de patient in questie al grote vullingen heeft.
NB, ik heb in 1995 iemand die vers binnen kwam met uitgebreidde slijtage volledig in de composiet opgebouwd tot originele hoogt en nu 12 jaar later zit het er allemaal nog in. Wel voor een splak tegen het knarsen gezorgd en er ondertussen al 3 nieuwe voor laten maken. Maar liever een spalk van 100 euro stuk geknabbelt dan dat gebit.
En dat vergelijken met andermans problemen en de daar geboden oplossing soms dingen niet eerlijk maakt voor u maakt de vergelijking niet inees wel waar. Want van die hartklep.............kweenie hoor
Dat was een gechargeerde opmerking mijnerzijds. Is inderdaad niet met elkaar te vergelijken.
Pas een jaar geleden kwam mijn tandarts met de conclusie dat de slijtage aan mijn gebit extreem is. Op zijn advies heb ik een knarsplaat aan laten meten en die draag ik s'nachts om erger te voorkomen.
In eerste instantie bleeft het hierbij maar na enig aandringen kreeg ik toch een verwijzing naar de ACTA. De tandartsen van de ACTA trokken al snel de conclusie dat een restauratie noodzakelijk is.
Ik ben blij dat op dit forum ook een kritisch geluid is te lezen over het werk van de tandartsen. Achteraf begrijp ik eigenlijk niet dat mijn tandarts niet eerder aan de bel heeft getrokken. Ik was meer dan vijf jaar bij hem onder controle.
Ik hoor/lees graag wat dit plan inhoudt! Het enige middel om de slijtage te beperken is de knarsplaat die ik draag.
Mijn complimenten voor dit forum, ik ben een stuk wijzer geworden :)
Alleen in dat laaste geval kan je dus spreken van verhelpen van de klacht door de oorzaak weg te nemen, noem het genezen. In de andere gevallen is het wegnemen van de symptomen zonder oorzakelijk te kunnen ingrijpen.
In welke groep u zult vallen is vaak heel lastig te achterhalen, maar daar hebben ze dan weer van die mensen voor op een Centrum of een Stichting voor Bijzondere Tandheelkunde.
Ik zou zelf vrij snel geneigd zijn de tanden met slijtage allemaal hupla op te bouwen met composiet waarbij een zogenaamde beetverhoging wordt ingebouwd en een mooie curve in de bovenkaak wordt nagestreefd.
De slijtage in de onderkaak wordt opgevangen door die ook op te bouwen met als leidraad de eerder opgebouwde bovenkaak.
Je moet eerst een vliegveld hebben om veilig te kunnen landen zeg maar.
Dan hupla die spalk erin voor 's nachts en kijken hoe het wordt verdraagd en geaccepteerd overdag.
Patient komt na een paar daagjes terug en eventuele korte termijn aanpassingen kunen worden gemaakt. Dan weer terug na een week of twee, en weer wat aanpassen als dat nodig blijkt.
Dus een beetje trail and error. Dat kan met composiet wel maar met versgebakken porcelein echt niet meer.
Daarna gewoon halfjaarlijks lekker bekijken die beet (manier van dichtbijten) Elk jaar een model van de bovenkaak en onderkaak maken. Zie je veel beter wat er gebeurd.
Ik snap ook wel dat het verwijzen pas in een later stadium gebeurde. Vaak zie je een neiuwe patient, zorg je voor een gezond gebit met de kaarten di eje op tafel hebt zeg maar. Vulling hier, tandsteen daar dat werk.
Vervolgens zie je iemand een paar keer en zie je de slijtage in hoog tempo de kiezen verrinneweren (haags voor ruineren :smt005 ) en dan kijke je nog eens en denk je.......hoo es effe!! De gene die dan kijkt zal het duiden als extreme slijtage, terwijl het door een wetgloved dentist in the trenches als een geleidelijk proces is gezien. Dat iets sneller ging dan ie waarschijnlijk dacht.
Slijtage werkt ook een beetje als een sneeuwbal. In het glazuur gaat het langzaam maar gestaag en dan ineens is de harde laag weg. En dan ga je op een veel minder hard materiaal eronder, het dentine, door. Dat gaat heeeeeeeel hard. Vaak ze je dan ieen hele kuilen ontstaan terwijl dat in de jaren daarvoor veel minder was.
snappu?
casus: verhoging middels bruggen en composiet, de bruggen worden vergoed (want geen alternatief!), de ophoging middels composiet niet, want daar moeten oude vullingen vervangen worden, en dat is toch eigen kosten. Logische stellingname van de adviserend tandarts dus, waar ik mij in kan vinden. De daarna geindiceerde splint is overigens ook bijzondere tandheelkunde.
andere casus: ook beetverhoging noodzakelijk, middels composiet geprobeerd, knapt er weer af. Dus 2 kronen gemachtigd om stabiliteit te bewerkstelligen. Correctie en verhoging met composiet is weer iegen rekening, want bestaande vullingen..
Er wordt dus gewoon een duidelijke indicatie gesteld aan de hand van de staat van het gebit, en ophogen met composiet (voor eigen rekening) is een logische eerste stap. Pas wanneer dat niet (afdoende ) werkt kan men verder, bv 1 kroon per kant om stabiliteit te krijgen. Wellicht een optie om langs die weg een nieuwe aanvraag in te dienen.
Let wel: een adviserend tandarts kijkt meestal naar de ingediende aanvraag, of die deugt met de regelgeving ernaast. Deugt het niet wijst hij af, het is niet zijn taak de alternatieven te zoeken/aan te geven. En vaak werkt het in deze situatie beter wanneer de behandelaar gewoon even telefonisch overleg pleegt met de adviserend tandarts. Kan aan beide zijden de vraagtekens wegnemen.
Ja, de slijtage gaat hard. Als ik mijn kaak sluit dan tikken mijn snijtanden tegen de achterkant van mijn boventanden.
Probeer die aanvraag gewoon nog eens, met wat mooi wordt genoemd: voortschrijdend inzicht
:smt004