Hallo,
Na het hele forum doorgespit te hebben, neem ik dan toch maar de stap zelf een bericht te posten.
Het gaat om het volgende: ik heb HMS (Hypermobiel Syndroom), dat betekent dat de structuur van mijn bindweefsel door het hele lijf niet goed gevormd is. Kort gezegd is mijn bindweefsel te rekbaar en veert na blessure/trauma gedeeltelijk niet meer terug.
Tandvlees is ook bindweefsel en ik heb dan ook parodontitis.
Omdat ik zelf niet wist dat het tandvlees ook gevoelig was voor schade door de HMS, heb ik de eerste 3 tandartsen (van de 5) nooit op de hoogte gesteld van mijn aandoening, met als gevolg dat zij met harde hand en grove instrumenten tandsteen hebben verwijderd, waardoor de pockets nog meer verdiept raakten en het probleem alleen maar groter werd.
De afgelopen twee jaar ben ik erg snel van tandarts gewisseld omdat ik ineens in de gaten kreeg dat het ontstoken en terugtrekkende tandvlees nauw samenhing met HMS en ik dus zeker wist dat het tandsteen verwijderen met drastische middelen én onder het tandvlees niet bevorderlijk was, maar dat ik dit dus niet aan het verstand van de dienstdoende tandarts kon peuteren.
Maar in die afgelopen twee jaar ben ik langzaamaan gegroeid naar het idee dat ik mijn eigen tanden niet zou kunnen houden en serieus moest gaan nadenken over alternatieven en nu ben ik zover dat ik afstand kan doen van mijn eigen gebit, maar nu is mijn huidige tandarts nog niet zover. Die wil kosten wat het kost proberen zoveel en zolang mogelijk mijn eigen gebit te behouden, zelfs als dat zou betekenen dat ik met pijn en een vieze smaak (salmiaksmaak en bloed) in mijn mond blijf lopen, veel geld kwijt ben aan de parodontoloog en mondhygieniste zonder zeker te weten of daarmee het probleem echt opgelost wordt én bovendien na iedere behandeling van tandsteenverwijderen mijn tanden en kiezen losser in mijn mond staan en ik daarbij ook nog heel bang ben geworden van de tandarts. Een gang van 2x per jaar voor controle was al een aanslag, maar het toekomstige beeld van 6x naar de parodontoloog en daarna 3 a 4 keer per jaar naar de mondhygieniste voor onderhoud stemt mij bepaald niet vrolijk!
Mijn eerste idee was gewoon alles trekken en aan de prothese. Geen elementen, geen pockets, geen ontstekingen meer: probleem opgelost. Maar daar zou mijn kaakbot van slinken en ze deed het echt een beetje voor als dat ik over een jaar een ingevallen bekkie zou hebben... Maar nu dat alles ontstoken is, slinkt mijn kaakbot ook en zelfs na alle reinigingsbeurten blijven de pockets heel erg verdiept. Dus blijft er vuil inkomen en dus blijft het ontsteken. Toch? Maar nee, ik moest op mijn leeftijd (dit jaar word ik 40) nog niet aan een kunstgebit denken.
Tweede optie dan: implantaten? Daarmee zou het kaakbot niet of tenminste minder slinken. Ze konden mij niet garanderen dat de implantaten in mijn geval zouden blijven zitten. Ok, daar hebben ze een punt. Dat kan ik natuurlijk ook niet voorspellen hoe mijn tandvlees daarop gaat reageren.
Maar misschien dan een overkappingsprothese? Laat je de hoektanden lekker zitten en gebruik je die als “natuurlijke” implantaten. Volgens de tandarts zou dan alleen het kaakbot op de plek van de hoektanden minder slinken, terwijl ik elders gelezen heb dat dat niet zo is?
Maar goed, ik kan praten als brugman en met de meest fantastische oplossingen komen, het enige waar zij mee aan komen zetten is de parodontoloog, met het hele parodontologische schoonmaaktraject. En dan beweren dat het nog altijd mijn keuze zal zijn en blijven of ik het wel of niet doe. Maar dat is natuurlijk kolder van de bovenste plank, want ik heb geen keuze. Het alternatief dat zij “bieden” is: niks laten doen en wachten tot de tanden er vanzelf uitvallen met alle pijnlijke en onsmakelijke rottingsprocessen eromheen. Dat is geen keuze!
Overigens hebben ze kort geleden 1 kies getrokken. Eerst zou er een wortelkanaalbehandeling gedaan worden, maar na overleg met wat collega's werd toch trekken voorgesteld omdat ze niet konden garanderen dat na de wortelkanaalbehandeling de ontsteking weg zou blijven door de te diepe pocket. Ik heb 5 jaar last gehad van die kies en bij iedere controle gezegd dat daar iets niet lekker zat. Geen enkele tandarts heeft in al die tijd iets gezien op foto's. Maar nu is hij eruit en het is een verademing. Wat voor mij dus nog eens extra duidelijk maakt dat het verwijderen van in ieder geval de kiezen een verbetering voor mij zou betekenen.
Het is een heel verhaal geworden, maar dan nu mijn vragen:
1)heeft mijn tandarts het bij het juiste eind en is de enige mogelijkheid van de voortgang van behandelen die van de parodontoloog?
2)Als het fundament van het tandvlees niet goed is, is de kans dat de implantaten niet houden dan groter? (Bot is in principe niks mis mee, behalve dat het nu dus ontstoken is)
3)Als ik per se wil dat (in ieder geval) mijn kiezen getrokken worden en toch gekeken wordt naar de mogelijkheid van een prothese, implantaten of overkappingsprothese, waar kan ik dan terecht? Want mijn eigen tandarts is er principieel tegen en zal het dus ook niet doen!
Alvast bedankt voor het lezen van dit hele verhaal en een eventueel antwoord erop.
Falderie
Na het hele forum doorgespit te hebben, neem ik dan toch maar de stap zelf een bericht te posten.
Het gaat om het volgende: ik heb HMS (Hypermobiel Syndroom), dat betekent dat de structuur van mijn bindweefsel door het hele lijf niet goed gevormd is. Kort gezegd is mijn bindweefsel te rekbaar en veert na blessure/trauma gedeeltelijk niet meer terug.
Tandvlees is ook bindweefsel en ik heb dan ook parodontitis.
Omdat ik zelf niet wist dat het tandvlees ook gevoelig was voor schade door de HMS, heb ik de eerste 3 tandartsen (van de 5) nooit op de hoogte gesteld van mijn aandoening, met als gevolg dat zij met harde hand en grove instrumenten tandsteen hebben verwijderd, waardoor de pockets nog meer verdiept raakten en het probleem alleen maar groter werd.
De afgelopen twee jaar ben ik erg snel van tandarts gewisseld omdat ik ineens in de gaten kreeg dat het ontstoken en terugtrekkende tandvlees nauw samenhing met HMS en ik dus zeker wist dat het tandsteen verwijderen met drastische middelen én onder het tandvlees niet bevorderlijk was, maar dat ik dit dus niet aan het verstand van de dienstdoende tandarts kon peuteren.
Maar in die afgelopen twee jaar ben ik langzaamaan gegroeid naar het idee dat ik mijn eigen tanden niet zou kunnen houden en serieus moest gaan nadenken over alternatieven en nu ben ik zover dat ik afstand kan doen van mijn eigen gebit, maar nu is mijn huidige tandarts nog niet zover. Die wil kosten wat het kost proberen zoveel en zolang mogelijk mijn eigen gebit te behouden, zelfs als dat zou betekenen dat ik met pijn en een vieze smaak (salmiaksmaak en bloed) in mijn mond blijf lopen, veel geld kwijt ben aan de parodontoloog en mondhygieniste zonder zeker te weten of daarmee het probleem echt opgelost wordt én bovendien na iedere behandeling van tandsteenverwijderen mijn tanden en kiezen losser in mijn mond staan en ik daarbij ook nog heel bang ben geworden van de tandarts. Een gang van 2x per jaar voor controle was al een aanslag, maar het toekomstige beeld van 6x naar de parodontoloog en daarna 3 a 4 keer per jaar naar de mondhygieniste voor onderhoud stemt mij bepaald niet vrolijk!
Mijn eerste idee was gewoon alles trekken en aan de prothese. Geen elementen, geen pockets, geen ontstekingen meer: probleem opgelost. Maar daar zou mijn kaakbot van slinken en ze deed het echt een beetje voor als dat ik over een jaar een ingevallen bekkie zou hebben... Maar nu dat alles ontstoken is, slinkt mijn kaakbot ook en zelfs na alle reinigingsbeurten blijven de pockets heel erg verdiept. Dus blijft er vuil inkomen en dus blijft het ontsteken. Toch? Maar nee, ik moest op mijn leeftijd (dit jaar word ik 40) nog niet aan een kunstgebit denken.
Tweede optie dan: implantaten? Daarmee zou het kaakbot niet of tenminste minder slinken. Ze konden mij niet garanderen dat de implantaten in mijn geval zouden blijven zitten. Ok, daar hebben ze een punt. Dat kan ik natuurlijk ook niet voorspellen hoe mijn tandvlees daarop gaat reageren.
Maar misschien dan een overkappingsprothese? Laat je de hoektanden lekker zitten en gebruik je die als “natuurlijke” implantaten. Volgens de tandarts zou dan alleen het kaakbot op de plek van de hoektanden minder slinken, terwijl ik elders gelezen heb dat dat niet zo is?
Maar goed, ik kan praten als brugman en met de meest fantastische oplossingen komen, het enige waar zij mee aan komen zetten is de parodontoloog, met het hele parodontologische schoonmaaktraject. En dan beweren dat het nog altijd mijn keuze zal zijn en blijven of ik het wel of niet doe. Maar dat is natuurlijk kolder van de bovenste plank, want ik heb geen keuze. Het alternatief dat zij “bieden” is: niks laten doen en wachten tot de tanden er vanzelf uitvallen met alle pijnlijke en onsmakelijke rottingsprocessen eromheen. Dat is geen keuze!
Overigens hebben ze kort geleden 1 kies getrokken. Eerst zou er een wortelkanaalbehandeling gedaan worden, maar na overleg met wat collega's werd toch trekken voorgesteld omdat ze niet konden garanderen dat na de wortelkanaalbehandeling de ontsteking weg zou blijven door de te diepe pocket. Ik heb 5 jaar last gehad van die kies en bij iedere controle gezegd dat daar iets niet lekker zat. Geen enkele tandarts heeft in al die tijd iets gezien op foto's. Maar nu is hij eruit en het is een verademing. Wat voor mij dus nog eens extra duidelijk maakt dat het verwijderen van in ieder geval de kiezen een verbetering voor mij zou betekenen.
Het is een heel verhaal geworden, maar dan nu mijn vragen:
1)heeft mijn tandarts het bij het juiste eind en is de enige mogelijkheid van de voortgang van behandelen die van de parodontoloog?
2)Als het fundament van het tandvlees niet goed is, is de kans dat de implantaten niet houden dan groter? (Bot is in principe niks mis mee, behalve dat het nu dus ontstoken is)
3)Als ik per se wil dat (in ieder geval) mijn kiezen getrokken worden en toch gekeken wordt naar de mogelijkheid van een prothese, implantaten of overkappingsprothese, waar kan ik dan terecht? Want mijn eigen tandarts is er principieel tegen en zal het dus ook niet doen!
Alvast bedankt voor het lezen van dit hele verhaal en een eventueel antwoord erop.
Falderie
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Om uw vragen te beantwoorden:
1) Ja, uw tandarts heeft gelijk. De beste oplossing uit oogpunt van de gezondheid en functie is laten behandelen bij de parodontoloog. Daar wordt alles schoongemaakt, ook in de pockets.
2) Ja, de slagingskans van implantaten ligt lager bij parodontitis. De kans dat het bot zich weer gaat afbreken rondom de implantaten is dan hoger.
3) Praat eerst nog eens met je tandarts. Wij kunnen niet vertellen welke tandarts liever de tang hanteert ipv het gebit te behouden.
Klopt het dat u alles aan de schoonmaakbeurten bij de tandarts en aan de MHS wijdt? Want dat maak ik op aan uw schrijven. Of zijn er ook nog andere oorzaken die ermee te maken zouden kunnen hebben?
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Ik heb er geen studie naar gedaan maar Prof. Dr. de Coster uit Belgie heeft er meerdere studies aan gewijd. Helaas heb ik daar maar 1 artikel van http://hms-edsplatform.nl/news/artikelen/43.php. Dat maakt het dus allemaal erg lastig.
Het enige dat mij dus is opgevallen is dat er bij de 3e tandarts voorgesteld werd om een grote schoonmaakbeurt ook onder het tandvlees te doen en dat het daarna erger geworden is. Toen is ook die gigantische ontsteking ontstaan onder die kies die 5 jaar later (nu dus) getrokken is.
Dan is 1 en 1 plus het artikel van de prof toch echt 2.
Iets anders dat mee zou kunnen spelen is het feit dat ik vanaf mijn 13e hebt gerookt, gemiddeld zo'n 10 shaggies op een dag, en de laatste 3 jaar 5 op een dag. Ik ben per 1 januari gestopt met roken.
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
In 62% was een hoge parodontale behandelingsnood (CPITN = III in minstens één sextant) aanwezig, vooral in hypermobiele EDS. In deze gevallen kon een significant verband worden gelegd tussen verdiepte pockets, de aanwezigheid van tandplaque en bloedend tandvlees, en beperkte gewrichtsmobiliteit van de pols. Een verhoogde
mucosale kwetsbaarheid werd vastgesteld bij 74% van EDS patiënten, wat gerelateerd kon worden aan een lage poetsfrequentie, een hoge plaque index en hoge dmf/DMF-score.
Ik zie nergens staan dat behandeling de situatie enkel zou verergeren. Hoe weet u dat u dat uw pockets dieper zijn geworden na gebitsreiniging? Heeft u een status van voorgaand aan de reiniging en een status erna? Hoe vaak moest u terugkomen om uw gehele gebit te reinigen?
Dat u vanaf uw 13e heeft gerookt, heeft zeer grote invloed op parodontitis en het herstel van parodontitis. Het effect hiervan op het tandvlees is minstens 10 jaar nog na het stoppen met roken merkbaar.
Hoe zit het met uw eigen mondhygiene? Wat doet u er allemaal aan?
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Dat weet ik niet en nee, ik heb geen voorgaand aan de reiniging en achteraf een meting gehad. Maar als er na het reinigen meer en vaker ontstekingen optreden dan lijkt mij dat geen verbetering, toch?
Ik ben in 2002 voor die grote reiniging 3x bij de tandarts geweest en daarna iedere 2 maanden en het was een martelgang. Zonder verdoving en soms met, waarvan de verdoving zetten ook pijn deed en de verdoving zelf maar half werkte. De angst is niet voor niks gekomen...
Ja dat las ik dus ook na jaren gerookt te hebben, vandaar dat ik ben gestopt.
Ik poets 3x per dag 5 minuten met Sensodyne BalanZ met een gewone tandenborstel en af en toe gebruik ik een tandenstoker. Flosdraad en raggers krijg ik sowieso de ringelingen van.
Ik geef toe dat het poetsen niet optimaal gaat omdat het pijn doet. Er gaan dan stroomstoten door de kiezen heen en ook warm en koud is erg gevoelig
Edit: de poetsbeweging die ik maak: ik zet de tandenborstel schuin tegen het tandvlees, half op het gebit en maak kleine horizontale bewegingen, precies zoals het hoort en overal ook op internet beschreven staat. Behalve dat ik misschien vaker met een tandenstoker zou kunnen peuren, of een mondspoeling zou kunnen gebruiken, kan ik verder niks bedenken. Tips zijn natuurlijk altijd welkom!
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Zoals blijkt uit voorgaande resultaten, hebben kwalitatieve collageen- en/of fibrillinestoornissen een belangrijke invloed op de mechanische eigenschappen (stevigheid en weerstand tegen druk- of trekkrachten) en de regeneratiecapaciteiten van een aantal zachte weefsels, zoals spieren, huid, mucosa, gingiva en het parodontale ligament. Dit kan resulteren in hypotonie (spieren) met een sterk verhoogde weefselkwetsbaarheid (huid, mucosa en gingiva) en een gebrekkig herstelvermogen na mechanische of chemische (infectieuze) trauma’s. Bij infectieuze mondziekten kunnen bij uitstek de zachte parodontale weefsels een opvallende variatie van weefselreacties vertonen, waarbij zowel de primaire (zwelling en bloeding) en secundaire(weefselherstel) klinische symptomen negatief beïnvloed worden door de onderliggende bindweefselaandoening. Een adequate preventie en atraumatische behandeling van deze infecties verdient bijgevolg de voorkeur.
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Kortom: De parodontitis wordt niet enkel veroorzaakt door HMS. Daar gelooft u, met alle respect, te sterk in. U ging voorbij aan het feit dat u zelf een flink steentje bedraagt aan het onstaan hiervan. Parodontitis heeft altijd meerdere oorzaken en in het beginsel is dat plak. Daarbij komen factoren als uw weerstand, hormonen, stress, roken etc etc. Maar daar is vaak niet zoveel (meer) aan te doen. Tegen plak en tandsteen daarin tegen wel. Ik hoop dat u begrijpt dat hier de sleutel ligt tot een gezond gebit. Ook al is het door de zure appel heen bijten.
Ik zou zeggen, ga naar die parodontoloog en laat een behandelplan maken. Zo nog langer blijven pappen en nathouden is al helemaal geen oplossing. En voor die preventieve atraumatische aanpak is het helaas al veel en veel te laat.
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
De zure appel is wel heel erg zuur vandaar dat mijn oplossing iets drastischer was waar je helaas niet verder op in gegaan bent.
De grootste problemen liggen nu bij de kiezen en zoals mijn tandarts en mondhygieniste het nu in kunnen schatten zullen er een aantal kiezen getrokken moeten worden. Waarom dan niet gelijk het hele rijtje kiezen?
Waarom dat gepruts en gegruwel van schoonmaken?
Waarom proberen zoveel mogelijk te behouden?
En dan iedere keer weer een andere kies te verliezen door de jaren heen?
Er zijn wat dat betreft al veel HMS/EDS'ers mij voorgegaan helaas en ik pas er een beetje voor om jarenlang "gemarteld" te worden om dan uiteindelijk toch nog bij mijn oplossing te komen, snappie?
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
* Een goede kauwfunctie geeft een work-out; deze work-out werkt op bepaalde hersenen waardoor u cognitief goed bij blijft. Voorbeeldje: dementerenden worden hierdoor minder dement. De kauwfunctie van het eigen gebit is vrijwel altijd het beste.
* Een prothese kan ook pijnklachten geven doordat er drukplekjes ontstaan.
* Onder een prothese kan schimmel onstaan en irritaties aan het tandvlees
* Vroeg een prothese krijgen, betekent dat u straks op echt oude leeftijd waarschijnlijk een probleem gaat krijgen. Er is niet genoeg bot meer over en de prothese heeft zo geen grip meer.
* Met een prothese kunt u niet meer alles eten en er kunnen voedselresten onder gaan zitten.
*Sommige mensen kunnen nooit aan de prothese wennen omdat het kokhalsneigingen opwerkt.
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Hier kan ik me wel wat bij voorstellen, dat dit u angstig heeft gemaakt.
U schrijft ook dat u soms niet bent verdoofd ?. :smt017
Het schijnt bij mensen met HMS/EDS vaker voor te komen dat de pat. moeilijk te verdoven is. Aangenomen wordt dat dit komt doordat de verdovingsvloeistof sneller dan normaal wordt meegevoerd met de bloedstroom in de weefsels.
Echter wanneer repeterende injecties worden gegeven zijn de pat. wel te verdoven. De kombinatie van lachgassedatie en lokale anesthesie kan de pat. pijnvrij maken. Ook toepassen van een Gow-Gates Block anesthesie voor de onderkaak zorgt er voor dat de anesthesie vloeistof minder snel wordt afgevoerd. (zeker in combinatie met epi , als het ziektebeeld het toelaat .)
Stel dat u bijna helemaal pijnvrij behandeld zou kunnen worden, waarvoor zou u dan Kiezen ? Alles eruit, of proberen te redden wat er te redden valt ?
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Hoewel ik ook mee moet nemen dat mijn ouders beiden vroeg aan een kunstgebit gingen en daar absoluut geen last van hebben. Sterker nog: de ontstekingen bij mijn vader gingen pas echt weg nadat alles getrokken was. Hij was toen 25 en nu is hij 73 en leeft nog steeds met hetzelfde gebit (onder én boven) en het past nog steeds. Het enige dat niet gaat is een appeltje afbijten...
Ik werd vaak niet verdoofd. Alleen als hij langer bezig wilde zijn en nog meer onder het tandvlees wilde gaan schoonmaken kreeg ik een verdoving.
Ook dit heb ik gelezen. Van andere HMS'ers heb ik al eens vernomen dat een andere verdoving wel zou werken en gelukkig is mijn huidige tandarts daarop ingegaan. Ik weet niet precies welke ze gebruikt heeft, maar Citanest 3% (octapressine) en Mepivacaine kwamen uit de bus dat ze meer kans van slagen hadden. Bij het trekken van die ene kies is daarom ook gewerkt met een van deze twee. Lokaal werkte niet en toen is mijn hele kaak verdoofd. Werkte ook niet helemaal op het moment van trekken. Pas nadat ze klaar was (half uur later) begon de verdoving echt te werken en heeft ie nog 4 uur gezeten.
Verder heb ik na het trekken geen napijn gehad en dat in tegenstelling tot het tandsteenverwijderen en schoonmaken dat me nog 3 dagen daarna "ellende" oplevert op de manier van dat het gebit niet lekker op elkaar past, er een drukpijn is bij het bijten waardoor ik niet goed kan eten en de tanden en kiezen er los in staan (lijkt het).
Dus op de vraag als het bijna pijnvrij gedaan kan worden waar ik dan voor zou kiezen? Gezien de ervaringen die ik nu heb? dan volstaat bijna pijnvrij dus niet.
Als men mij kan verzekeren dat ik niks voel van a tot z, ik geen getuige hoef te zijn van alle handelingen en irritante geluiden en ook de dagen erna pijnvrij blijf en dit eenmalig is, dan zeg ik ja.
En nu hoor ik u zeggen: maar met het trekken komt ook een stuk ellende bij kijken en daar ben ik me van bewust. Het grote voordeel dat ik daarvan zie is dat het eenmalig is. Eruit is eruit.
Het helpt dus ook niet zo dat ik "goeie" ervaringen heb met het trekken en dat trekken gelijk staat aan opluchting (ondanks de tijdelijke pijn bij het trekken zelf, maar dat we nu dus weten dat we de verdoving langer moeten laten inwerken), terwijl parodontologie en schoonmaken gelijk staat aan stress, angst, pijn.
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Dit geeft al aan dat het niet zoveel uitmaakt welk middel er wordt gebruikt, maar het verschil zit em in de methode die wordt
toegepast.
Daarom schreef ik dat de kombinatie van lachgassedatie én een hoge geleidings anesthesie (Gow-Gates methode ) u wél pijnvrij kan maken bij behandeling aan de onderkaak, omdat het gebied waarin het middel wordt "neergelegd" minder bloedvaten bevat, en dus minder snel wordt afgevoerd, en daardoor dus beter opgenomen wordt door het zenuwweefsel. De sedatie helpt hierbij. Een minder angstige patient reageert véél beter op lokale verdoving, dan een pat. met een polsfrequentie van 130. Probleem is denk ik dat weinig tandartsen en mondhygienisten ervaring hebben met die methode, en niet beschikken over lachgassedatie mogelijkheid. (er zijn +- 200 tandartsen in Nederland die lachgassedatie kunnen toepassen.)
Hiervoor moet u helaas op zoek gaan. Maar ze zijn er wel.
Hiervoor is intraveneuse sedatie nodig, die wordt uitgevoerd door speciaal hiervoor opgeleide personen, er zijn klinieken waar dit kan.
Misschien is dit voor u ook de beste methode.
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Ik heb niet specifiek om een verdoving gevraagd, omdat ik met de tandarts die ik ervoor had gehad geen enkel probleem heb gehad met het verwijderen van tandsteen. Toen ik bij deze tandarts later een gaatje kreeg en om een verdoving vroeg, heeft hij lachend gevraagd of hij me moest behandelen als een baby.
Overigens ben ik er nu wel een beetje achter dat mijn motivatie voor de voorkeur hebben tot trekken komt door de angst voor de tandarts, dus ook daar heb ik nu (nog uitgebreider :roll: ) mijn verhaal gedaan (met de nadruk op de angst)
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Dat vermoeden had ik al, daarom ga ik hier ook zo uitgebreid op in.
Hier wordt ik effe stil van .......... wat een druiloor !
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
En de laatste keer dat hij voorstelde om het weer uitgebreid schoon te maken met verdoving wist ik dus hoelaat het was en ben ik hard weggerend.
Overigens was hij de enige tandarts toen die nog nieuwe patienten aannam (ik begrijp nu wel waarom...) dus ik had ook niet echt veel keuze.
Gelukkig is er weer een nieuwe lichting tandartsen die dus wél weten hoe het moet.
Ik ben ook erg blij met alle antwoorden op dit forum. Ook van Lieneke (hoewel het niet is wat ik wilde horen, maar heeft me dus wel aan het denken gezet)!
Oja, je zei dat de kombinatie van lachgassedatie én een hoge geleidings anesthesie (Gow-Gates methode ) mij wél pijnvrij kan maken bij behandeling aan de onderkaak, maar hoe zit dat dan met de bovenkaak?
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Eigenlijk hetzelfde, alleen een andere methode. (n. Maxillaris blok ) en combineren met een vasoconstrictor (epinephrine of felypressine) .
Maar meestal is herhaalde infiltratie anesthesie voldoende. ( dus vlakbij de tanden en kiezen). Alleen heeft u hier meer van nodig, dan de gemiddelde persoon, en dat komt door de HMS/EDS, en door de angst die bij u door de jaren heen is ontstaan.
Maar uiteindelijk is alles te verdoven, het kost alleen meer tijd en inspanning, en je moet weten wat je aan het doen bent en weten wat de mogelijkheden zijn.
Een goed uitgebalanceerde pijnbestrijding dwz, combinatie van de verschillende mogelijkheden die er zijn, ( en die zijn er, maar ze worden helaas niet altijd toegepast !) doet wonderen, en neemt een boel angst weg.
En door de "wetenschap" van dat het geen "marteling" hoeft te zijn, worden volgende behandelingen "makkelijker".
Angst weerhoudt veel mensen ervan zich te laten behandelen, dit is een groot probleem.
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Ik heb samen met mijn tandarts een plan kunnen maken tot het trekken van de grote kiezen en de achterste snijkies op ieder kwadrant. Dit in nauw overleg met de parodontoloog en de tandarts.
We zijn linksboven begonnen en dat was in feite appeltje-eitje.
Gisteren was links onder aan de beurt: 4 stuks, want daar zat ook nog mijn enige verstandskies.
Er zijn (met Citanest) 2 bloks gezet en 3 plaatselijke, daarna zeer lokaal ook nog een lido gezet en niks mocht baten. Ik had een dikke lip en tong, hartstikke gevoelloos. Het liep zelfs door naar de bovenkaak en een klein gedeelte naar de rechterkant, maar het stuk dat verdoofd had moeten zijn (net rond de kiezen) dus niet.
Bijspuiten kon niet, ik zat al aan de max!
De verstandskies was er redelijk snel uit. De andere 3 kiezen zijn, zonder veel kracht, afgebroken, waarna het wortels-peuren werd.
Het was een 2 uur durende HEL en 1 wortelpuntje zit er nu nog in.
Die kregen ze er echt niet uit.
Dus wie bij mij nog aankomt met het verhaal dat naar de tandarts gaan pijnloos kan, die vertelt in mijn ogen toch echt sprookjes!
Gelukkig moet ik nog twee keer en dan zijn al die ***kiezen eruit!
Overigens om het nog iets bizarder te maken: ik kreeg brufen600 mee omdat de tandarts dacht dat er veel napijn zou zijn, maar helemaal niks he? Ik zit hier, met een beetje beurs gevoel in de kaak, zónder pijnstillers, dit verhaal te typen.
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Vervelend voor u dat het toch weer een pijnlijke aangelegenheid is geworden, maar ik kan uit uw verhaal nergens opmaken dat u Gow Gates anesthesie en lachassedatie heeft gekregen.
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Klopt niet !, met bovenstaande technieken had u pijnloos behandeld kunnen worden, ze zijn alleen niet toegepast, dat is wat anders.!
Mijn advies aan u was een tandarts te zoeken die dit kan, als u dat dan vervolgens niet doet, en een mandibulairblock krijgt die maar voor de helft zit, is dat niet mijn fout.
Dus, wie vertelt hier sprookjes ?
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
De lachgassedatie is niet toegepast om een aantal redenen buiten het feit om dat er binnen die praktijk geen lachgas toegepast wordt. De andere redenen zijn dat ik met HMS juist een bepaalde spierkracht niet los mág laten omdat ik dan uit elkaar val. Met lachgas worden de spieren ontspannender en slapper, dus dat risico kan ik niet nemen.
Maar de allerbelangrijkste reden is wel, (zeker voor mezelf!) dat ik ontspannen was, omdat de week daarvoor zo ontzettend goed gegaan was.
En trouwens die keer daarvóór ging het ook redelijk (en dat was de onderkaak rechts, het achterste snijkiesje). Die deed ook wel pijn, maar een klein beetje en ik had toen geschreven dat na een half uur mijn tong en lip dikker en gevoellozer blijven nadat de hele kaak verdoofd was. Ik ging er toen vanuit dat dat die Gow Gates methode was.
Maar afgelopen maandag waren mijn tong en lip ook gevoelloos en tóch waren de kiezen niet verdoofd.
Ik heb het nog eens gevraagd per mail aan mijn tandarts en wacht op antwoord.
Mocht het zo zijn dat ze inderdaad de Gow Gates methode niet heeft toegepast, zal ik er zeker op terug komen.
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Geen probleem !, kan me voorstellen dat het een teleurstelling is, niet prettig zo'n pijnlijke behandeling !
Is dit door iemand (medicus/tandarts of niet medicus) aan u verteld ?
Het is klink klare onzin ! Wat betreft de HMS loopt u geen enkel risico.
Zolang u rustig in de behandelstoel ligt is er geen gevaar voor eventuele
gewrichts luxaties of dislocaties.
Kunt u een trap oplopen zonder dat u volledig buiten adem bent ?, als het antwoord ja is, kunt u een lachgas sedatie aan.
Ik kan me niet voorstellen dat u een Gow Gates block heeft gekregen, bij deze injectie wordt het hele gebied verdoofd. Dit is dé methode, als door bijv anatomische variaties het mandibularblock steeds mislukt.
Maar goed, ik ga daar niet verder op in.
Ik heb er een bloedhekel aan als mensen onnodig pijn lijden, en dat wil ik u besparen.
Als het uw tandarts niet lukt om u goed te verdoven zou u kunnen vragen of u doorverwezen kunt worden naar een afdeling Mondziekten/Kaakchirurgie van bijv de Acta in Amsterdam of UMC St. Radboud in Nijmegen, het moet toch echt heel gek lopen als ze het daar niet voor mekaar krijgen.
De keus is aan u, sterkte met de volgende behandeling !
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Ik ben nu ook op internet op zoek geweest naar die Gow Gates Block en zoals het beschreven staat denk ik inderdaad dat ik hem niet gehad heb.
Is dit moeilijk te leren? Want ik heb nu eindelijk een fijne tandarts gevonden en wil nu eigenlijk niet wéér een nieuwe in mijn mond laten prutsen.
As maandag is rechtsonder aan de beurt, dus als je voor die tijd nog tips hebt, dan hoor ik het graag!!!!
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
De pat is ontspannen, en het extra pijnstillend effect van het lachgas haalt "de scherpe kantjes" van de pijn af.
(in het geval dat er toch nog wat pijngevoel is ).
In onervaren handen kan het inderdaad een bende worden. De persoon die de sedatie uitvoerd moet zich ook niet met andere taken bezighouden, maar zich volledig op de sedatie kunnen concentreren. Daarnaast moeten alle medicamenten en hulpmiddelen in de praktijkruimte (in dezelfde ruimte als waar de sedatie wordt toegepast) aanwezig zijn, voor in het uitzonderlijke geval dat zich complicaties voordoen. Voor al deze zaken is scholing en geijkte , gecontroleerde, gecertificeerde apparatuur nodig. Maar genoeg hierover, uw tandarts heeft deze mogelijkheden niet, en wil het misschien ook niet.
De Gow Gates techniek, is die moeilijk te leren ? nee, helemaal niet, maar moet wel onder begeleiding geoefend worden. Ook hier geldt , des te meer ervaring, des te hoger de slagingskans. Een geoefende behandelaar kan een
slagingspercentage bereiken van 99 %. Dr. Gow Gates himself (een Australische tandarts, die de methode ontwikkelt heeft) heeft dit bereikt, en 30 jaar lang in z'n praktijk toegepast.
Maar ook hier heeft u niets aan, uw tandarts gebruikt deze methode kennelijk niet.
Tips, tips .... duhhh, ik kan u geen doe het zelf cursus aanbieden. Uw tandarts kan zich verdiepen in de methode, en met uw instemming proberen. Hij/zij kan een stappenplan maken (soort protocolletje) dat bij de hand houden, en op die manier voorkomen dat er iets belangrijks wordt overgeslagen. Als de methode goed wordt bestudeerd, in gedachten gerepeteerd, en het stappenplan bij de hand gehouden wordt, zou het zomaar kunnen lukken, maar dat is uiteraard aan uw tandarts en aan u.
Maar of dit voor as maandag nog gaat lukken ? , denk het niet.
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Voor @falderie : Print het uit en geef het aan uw tandarts.
http://www.doctorspiller.com/gow-gates_block.htm
Achtergrond info : The local anesthetics, een schat aan informatie over de verschillende middelen, hun werking, toxiciteit, en wat te doen bij.....
http://www.doctorspiller.com/local_anesthetics.htm
Voor @Falderie : Zijn visie op HMS/EDS, en hoe dit het beste is aan te pakken als de verdovingen niet willen "zitten".
http://www.doctorspiller.com/local_anesthetics_5.htm#Joint_Hypermobilit…
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Dr Martin Spiller waardeert het zeer als u zijn methode heeft gebruikt, en daarop feedback geeft, via z'n emailadres. Ook voor vragen kunt u hem mailen, heb ik ook gedaan, en kreeg een dag later een bericht van hem terug. Op zijn werk staat: Copyright 2000 Martin S. Spiller, D.M.D. Veel is vrij te gebruiken voor onderwijs als de bron maar vermeld wordt.
Zijn emailadres is : doc@doctorspiller.com
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
De tandarts en ik hebben het er uitgebreid over gehad en de Gow Gates Block is inderdaad niet bij haar bekend. Ze durfde het niet aan om hem nu bij mij te zetten en in zekere zin mij als proefkonijn te gaan gebruiken, dus we hebben toch de oude manier gepakt met de mandibular block.
Ik heb wel alle info van dr Spinner bij haar achter gelaten. Het zou mooi zijn als er misschien toch wat mee gedaan zou kunnen worden in de toekomst.
Het rare is: Ik voelde deze keer helemaal NIETS!
Er waren drie dingen anders:
- het was rechtsonder ipv links onder (misschien dat de samenhang van bindweefsel links anders was dan rechts)
- ze zat "per ongeluk" te dicht op de zenuw met als gevolg dat ik direct het resultaat voelde in tong en lip (soort lichte stroomstoot en tinteling). Hiermee lijkt mij de werking van de Gow Gates Block soort van bewezen, omdat er dan geprikt wordt waar weinig bloedvaten lopen en ook alles goed opgenomen kan worden door de zenuw.
Nu zat het ook vrijwel direct in de zenuw, dus eventuele bloedvaten konden niet snel alles afvoeren.
En een derde punt is (en dat gaat heel raar klinken) dat ik in de week van mijn eisprong zit. Een aantal HMS'ers hebben een theorie dat het niet willen blijven zitten van de verdoving te maken kan hebben met de hormoonhuishouding. Naarmate het oestrogeen/progesteron-niveau wordt opgebouwd, blijft de verdoving ook beter zitten.
Als er hier toevallig HMS/EDS'ers zijn die daar ook op zouden willen letten?!
Het begint meer een draadje over HMS en verdovingen te worden dan waar het in eerste instantie om ging.
Om weer even terug te komen op de oorsprong van het draadje: Mijn tandarts ziet nu ook in dat het tandvlees dat van zichzelf al een opbouw/structuurprobleem heeft, niet kan herstellen en als er zich eenmaal problemen voordoen, dat er dan toch iets drastischere maatregelen genomen moeten worden.
Natuurlijk is het goed om zo lang mogelijk je eigen tanden te houden en daar zijn we ook druk mee bezig, maar mijn pijnklachten worden wel serieus genomen.
Zo zit ik dus vanaf de eerste trekbeurt al te "klagen" over het voorste snijkiesje linksboven. Daar heeft ze vandaag ook even naar gekeken. De kies is goed, geen vulling en geen andere problemen, maar omdat het tandvlees gezwollen/ontstoken is en ook het bot eronder niet helemaal schoon is, gaat ook deze er over pak 'm beet een maand uit. Ik hou hem zo lang mogelijk om schoonheidsredenen (en dat ik toch nog een beetje kan eten). Iets proberen met vullingen of wortelkanaalbehandeling raadde ze me af en ik was daar wel blij mee.
Op dit moment zit hier een happy dude.
Volgende week zou volgens mijn theorie de verdoving ook goed moeten werken!
Ik laat het wel weer weten :D
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Dat zij de Gow Gates nu niet wilde gebruiken, begrijp ik goed.
:smt023
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Maar Paramedic, heb ik toch nog een vraagje aan je.
Die Gow Gates Block is ergens in de jaren tachtig ontwikkeld en heeft (min of meer) zijn werking bewezen. Hoe kan het dat er op "onze" tandartsopleidingen daar helemaal niet over gerept wordt? Mijn tandarts is nog een jong ding en komt feitelijk zo van de opleiding af, maar ze had er zelfs nog nooit van gehoord!
Zou er een mogelijkheid zijn om opleidingen hierop te attenderen dat het standaard meegenomen wordt in het lespakket "verdovingen zetten"?
Daarbij is de Gow Gates Block slechts 1 prik die in de meeste gevallen niet eens gevoeld wordt omdat ie niet in spierweefsel geprikt wordt. Dat moet dan toch een voorkeur hebben tov de meerdere spuiten die bovendien pijnlijk zijn en een zwaardere belasting voor het lichaam zijn door de hoeveelheid verdovingsmiddel die toegediend wordt?
Re: Parodontitis en een bindweefselafwijking (HMS)
Hij heeft er hard voor moeten knokken om zijn methode onder de aandacht te brengen. Uiteindelijk is hem dat gelukt in Australie en de Verenigde Staten, waar de techniek zich bewezen heeft. Ik had al wel een vermoeden dat het hier in Nederland niet erg bekend zou zijn. In de academische centra zal er wel enige bekendheid mee zijn.
De reden dat het niet in de opleiding wordt aangeleerd kan ik je niet geven, misschien een tijd factor. Ik ben geen tandarts maar weet een beetje van anesthesie en spoedeisende medische hulpverlening, en nog wat dingetjes. Dat er zelfs niet over gerept wordt zoals je schreef verbaast mij eigenlijk ook wel. Nu is de Gow Gates ook weer niet heilig. Wanneer een patient de mond niet wijd open kan doen, lukt de GG ook niet.
Maar zoals met veel dingen is ook daar weer een oplossing voor gevonden. Je kunt de onderkaak zelfs verdoven met gesloten mond. Dit is het Akinosi Block.
Maar jammer vind ik het zeker!, Af en toe lees ik hier op het forum zo'n horror verhaal, van mensen die pijn lijden bij een tandarts of kaakchirurg,( ook in ziekenhuizen wordt onnodig pijn geleden ) en denk dan, dit is toch niet nodig eigenlijk, er zijn zoveel mogelijkheden ! Het is onmogelijk om alles te weten, maar iets meer verdieping in pijnbestrijding zou geen kwaad kunnen, denk ik dan maar. Het curriculum van de opleidingen zit natuurlijk al stampvol.Misschien een tikkie minder wetenschappelijk, en nog iets meer richten op praktische zaken zoals dit ?
Lijkt me heel lastig. Ik denk dat de medische faculteiten toch een soort kleine bolwerkjes zijn,(soort Vaticaan in het klein zeg maar ) waar echt niet geluisterd wordt naar @Falderie of @Paramedic.
Jeetje ! @Falderie !, ik zou het zelf geschreven kunnen hebben !
Nou hoeft het IAN (mandib blok) niet pijnlijk te zijn, en voldoet in veel gevallen wel, maar evenzo wordt er ook nogal eens te ver van de zenuw vandaan ingespoten. Dat is lang niet altijd een fout. Het verloop van de zenuw kan bij Pietje, Marietje, Klaas enzv heel verschillend zijn, waardoor de verdoving de zenuw niet bereikt. Het is iedere keer min of meer een gok. Doet ie het wel, of doet ie het niet.
Bij de Gow Gates is het voorspelbaar resultaat beter. Ligt op 99 % succes kans, het IAN-Block ergens rond de 65%. Daarnaast heeft ie ook nog andere voordelen, al wordt dit niet door iedereen beaamd.