Goedemiddag!
Vreselijk was het, de manier waarop de tandarts zich tov gedroeg; alsof ik een klein kind was!
Nu twijfel ik of ik misschien beter van tandarts kan wisselen; hopelijk kunnen jullie mij hierin adviseren?
Ik was verhuisd en daardoor nam ik een nieuwe tandarts in mijn nieuwe stad. Ik ging erheen en in overleg verwees zij mij naar een orthodentist.
Ik kreeg een nieuwe beugel, omdat ik nogal ontevreden was, maar dat terzijde. De orthodontist zei mij dat ik die beugel maximaal een jaar zou moeten dragen. Maar dat werd langer :s namelijk 2 jaar. Voor mij geen probleem, maar hierdoor (wel dom van mij maar goed) ging ik 2 jaar niet naar mijn tandarts, want elke keer schoof ik het op aangezien ik verwachtte snel klaar te zijn bij de ortho om daarna meteen naar de tandarts te gaan. Hoe dan ook. 2 jr werd het dus.
Eenmaal een afspr bij de tandarts gemaakt ging ik erheen. Ik had ze nog gevr rekening te houden met 't feit dat ik werk die dag, dus zo vroeg mogelijk. Deze afspr was al een maand eerder met ze gemaakt. Eerst wilden zij mijn afspr verzetten, maar op aandringen was het nog gelukt; heb gewoon een druk schema door mn werk.
HOE DAN OOK:
Ik kom daar dus aan. 10.00 was ik er. de afspraak was om 10.15. Ik wachten en wachten... ondertussen was het alweer 10.45 en ik baalde want ik kwam nu te laat op mn werk. Riepen ze me eindelijk binnen, kreeg ik een preek over mijn 2jaar afwezigheid, wat ik goed begreep en ik accepteerde dat ook. Ik was echter al geirriteerd door hun vreselijke uitloop, maar hield me nog in.
Vervolgens wilde ze foto's maken; nu ben ik dus nooit daar geweest voor foto's dus ik wist niet hoe wat of waar. Ik stapte dus de stoel uit, omdat ik dacht dat ik naar een kamertje moest gaan met de apparatuur voor een foto (mn ortho en mn vorige tandarts hadden beiden een aparte kamer ervoor), begon ze me opeens af te snauwen met: Blijf nou zitten!! Ik vond dit echt onbeschoft, alsof ik haar hondje was ofzo en ik maakte dat ook duidelijk.
Vervolgens toen ze klaar was liep ze weg zonder hoi of doei en liet ze haar assistente mij helpen.
Nu vraag ik u: Dat hoort toch niet zo?
Ik werk zelf in de gezondheidszorg en begrijp dit werkelijk niet.
Nu heb ik haar bijv. niet kunnen vragen naar bijv facings.
Mijn 2 hoektanden moeten namelijk worden opgebouwd, wat ze nu pas in september wil doen... voor mij is dat te ver weg, en ik dacht misschien dat een facing beter is?
Maar goed, deze vraag stel ik wel ergens anders.
Mijn vraag nu is:
Kan ik beter van tandarts wisselen, of een brief schrijven of zoiets?
ps: Het feit dat het nu alweer een week geleden is en ik er nog steeds erg mee zit, zegt mij genoeg...
Vreselijk was het, de manier waarop de tandarts zich tov gedroeg; alsof ik een klein kind was!
Nu twijfel ik of ik misschien beter van tandarts kan wisselen; hopelijk kunnen jullie mij hierin adviseren?
Ik was verhuisd en daardoor nam ik een nieuwe tandarts in mijn nieuwe stad. Ik ging erheen en in overleg verwees zij mij naar een orthodentist.
Ik kreeg een nieuwe beugel, omdat ik nogal ontevreden was, maar dat terzijde. De orthodontist zei mij dat ik die beugel maximaal een jaar zou moeten dragen. Maar dat werd langer :s namelijk 2 jaar. Voor mij geen probleem, maar hierdoor (wel dom van mij maar goed) ging ik 2 jaar niet naar mijn tandarts, want elke keer schoof ik het op aangezien ik verwachtte snel klaar te zijn bij de ortho om daarna meteen naar de tandarts te gaan. Hoe dan ook. 2 jr werd het dus.
Eenmaal een afspr bij de tandarts gemaakt ging ik erheen. Ik had ze nog gevr rekening te houden met 't feit dat ik werk die dag, dus zo vroeg mogelijk. Deze afspr was al een maand eerder met ze gemaakt. Eerst wilden zij mijn afspr verzetten, maar op aandringen was het nog gelukt; heb gewoon een druk schema door mn werk.
HOE DAN OOK:
Ik kom daar dus aan. 10.00 was ik er. de afspraak was om 10.15. Ik wachten en wachten... ondertussen was het alweer 10.45 en ik baalde want ik kwam nu te laat op mn werk. Riepen ze me eindelijk binnen, kreeg ik een preek over mijn 2jaar afwezigheid, wat ik goed begreep en ik accepteerde dat ook. Ik was echter al geirriteerd door hun vreselijke uitloop, maar hield me nog in.
Vervolgens wilde ze foto's maken; nu ben ik dus nooit daar geweest voor foto's dus ik wist niet hoe wat of waar. Ik stapte dus de stoel uit, omdat ik dacht dat ik naar een kamertje moest gaan met de apparatuur voor een foto (mn ortho en mn vorige tandarts hadden beiden een aparte kamer ervoor), begon ze me opeens af te snauwen met: Blijf nou zitten!! Ik vond dit echt onbeschoft, alsof ik haar hondje was ofzo en ik maakte dat ook duidelijk.
Vervolgens toen ze klaar was liep ze weg zonder hoi of doei en liet ze haar assistente mij helpen.
Nu vraag ik u: Dat hoort toch niet zo?
Ik werk zelf in de gezondheidszorg en begrijp dit werkelijk niet.
Nu heb ik haar bijv. niet kunnen vragen naar bijv facings.
Mijn 2 hoektanden moeten namelijk worden opgebouwd, wat ze nu pas in september wil doen... voor mij is dat te ver weg, en ik dacht misschien dat een facing beter is?
Maar goed, deze vraag stel ik wel ergens anders.
Mijn vraag nu is:
Kan ik beter van tandarts wisselen, of een brief schrijven of zoiets?
ps: Het feit dat het nu alweer een week geleden is en ik er nog steeds erg mee zit, zegt mij genoeg...
De meeste hulpverleners waarderen het zeer als zeiets van patienten kunnen leren. Dus ,waarom niet een gesprek?