Beste tandartsen, mondhygiënisten en andere lezers,
Ik - of beter gezegd mijn moeder - zit met een kwestie waar wat advies broodnodig is. Ik hoop dat jullie dat kunnen geven. Omdat het denk ik het beste onder meningsverschillen valt plaats ik dit in dit forum. Mocht dit naar later blijkt toch niet het juiste forum zijn, mijn excuses.
Sinds 2010 heeft mijn moeder een volledige prothese voor de onder- en bovenkaak. In beide kaken zitten implantaten: de onderkaak is in 2011 voorzien van een steg, de prothese voor de bovenkaak wordt sinds 2012 door drukkers op zijn plek gehouden. De protheses worden onderhouden door een tandtechnieker die eens per week een spreekuur houdt in de tandartsenpraktijk. De normale werkplaats is ongeveer honderd kilometer van de praktijk verwijderd.
De problemen hebben te maken met de prothese van de onderkaak, dus die van 2011 met de steg. In de twee jaar dat ze de implantaten heeft is het gebit drie keer in tweeën gebarsten: een jaar geleden, drie weken terug en vandaag weer. Het is telkens op hetzelfde punt: rechtsonder tussen de snij- en hoektand. Op die plek zit een van de haken die aan de steg moeten vastklemmen. Na de eerste reparatie zou een verdikking op de betreffende plek zijn gemaakt om herhaling te voorkomen.
Mijn moeder vermoedt dat ze rechts iets te hoog dichtbijt, waardoor de druk op de stegklem (zoals ik hem maar noem) relatief hoog is. Kan dit daadwerkelijk het geval zijn? Tevens zit er een beschermend laagje op het gebit omdat het anders een brandend gevoel in haar mond geeft. Kan dit ook van invloed zijn? Ze heeft beide punten in ieder geval aangekaart, maar er is tot op heden niets mee gedaan.
Wat de zaak extra gecompliceerd maakt is dat de relatie met de tandtechnieker op zijn zachtst gezegd bedroevend is. Het gaat om iemand die de pensioengerechtigde leeftijd al is gepasseerd. Hij kan met vlagen zeer agressief uit de hoek komen (vloekend, tierend), met name als je kritiek hebt op het geleverde werk. Even voor de goede orde: mijn moeder is geen type 'ma Flodder'. Ze is eerder iemand die niet makkelijk uit haar woorden komt en door omstandigheden juist geëmotioneerd raakt (niet kwaad, eerder huilend). Ze krijgt - in mijn optiek toch wel terecht - een lichte angst om naar hem toe te moeten gaan. Zeker als dat steeds weer om hetzelfde probleem gaat is dat niet fijn. Als ik dan een keer meega, bindt hij echter wel in. Hij blijft echter inconsequent, warrig en erg koppig. Eigenlijk kan het probleem nooit bij hem liggen, tenzij je heel lang op hem inpraat. Dan wil hij nog wel eens kijken.
Mijn moeder komt het zo langzamerhand de strot uit en dat kan ik ook wel begrijpen. Ze trekt het gewoon niet meer. Iedere keer is ze haar gebit weer een paar dagen kwijt - de vorige keer was het gebit op donderdag (de dag dat hij er zit) weggebracht en pas op maandag weer klaar omdat het beschermlaagje opnieuw moest worden aangebracht, anders duurt het als het meezit een dag - en die angst is er nu ook weer. Met een verjaardag voor de deur ziet ze de bui al hangen. Terzijde: als het gebit op een andere dag wordt weggebracht moeten er kosten worden betaald voor de koerier, terwijl het andersom niet hoeft. Op zich opmerkelijk...
Op de volgende vragen hoop ik in ieder geval advies te kunnen krijgen:
- Kan een ultimatum worden gesteld aan de tandtechnieker, nu keer op keer dezelfde fout gemaakt blijft worden en er weinig tot niets wordt gedaan aan het probleem, behalve symptoombestrijding? Anders gesteld: geldt voor een tandtechnieker een inspanningsverbintenis (zoals bij een tandarts) of een resultaatsverbintenis (want een product en geen dienst)? Het liefst zou mijn moeder naar een andere tandtechnieker willen, maar dit zou gevolgen hebben voor de garantie. Klopt dit? Als dit het geval is: zouden we de rekening dan kunnen opsturen naar de tandartsenpraktijk (die ook altijd de rekeningen verzorgt voor de tandtechnieker) omdat het een gevolg is van slecht werk en het gaat om schadebeperking?
- Wat kunnen wij doen om dit gedrag - wat ik als onbehoorlijk beschouw - aan te pakken? Of zie ik het totaal verkeerd?
- Kunnen wij de tandartsenpraktijk aanspreken als verantwoordelijke? Mijn gevoel zegt van wel, maar ik zou er graag wat meer duidelijkheid over willen hebben.
Mochten er vragen en/of onduidelijkheden zijn naar aanleiding van dit verhaal verneem ik het graag. Ik ben bereid om de vragen zo uitgebreid mogelijk te beantwoorden, zodat mijn moeder wat meer duidelijkheid kan krijgen.
Alvast bedankt voor de reacties.
Ik - of beter gezegd mijn moeder - zit met een kwestie waar wat advies broodnodig is. Ik hoop dat jullie dat kunnen geven. Omdat het denk ik het beste onder meningsverschillen valt plaats ik dit in dit forum. Mocht dit naar later blijkt toch niet het juiste forum zijn, mijn excuses.
Sinds 2010 heeft mijn moeder een volledige prothese voor de onder- en bovenkaak. In beide kaken zitten implantaten: de onderkaak is in 2011 voorzien van een steg, de prothese voor de bovenkaak wordt sinds 2012 door drukkers op zijn plek gehouden. De protheses worden onderhouden door een tandtechnieker die eens per week een spreekuur houdt in de tandartsenpraktijk. De normale werkplaats is ongeveer honderd kilometer van de praktijk verwijderd.
De problemen hebben te maken met de prothese van de onderkaak, dus die van 2011 met de steg. In de twee jaar dat ze de implantaten heeft is het gebit drie keer in tweeën gebarsten: een jaar geleden, drie weken terug en vandaag weer. Het is telkens op hetzelfde punt: rechtsonder tussen de snij- en hoektand. Op die plek zit een van de haken die aan de steg moeten vastklemmen. Na de eerste reparatie zou een verdikking op de betreffende plek zijn gemaakt om herhaling te voorkomen.
Mijn moeder vermoedt dat ze rechts iets te hoog dichtbijt, waardoor de druk op de stegklem (zoals ik hem maar noem) relatief hoog is. Kan dit daadwerkelijk het geval zijn? Tevens zit er een beschermend laagje op het gebit omdat het anders een brandend gevoel in haar mond geeft. Kan dit ook van invloed zijn? Ze heeft beide punten in ieder geval aangekaart, maar er is tot op heden niets mee gedaan.
Wat de zaak extra gecompliceerd maakt is dat de relatie met de tandtechnieker op zijn zachtst gezegd bedroevend is. Het gaat om iemand die de pensioengerechtigde leeftijd al is gepasseerd. Hij kan met vlagen zeer agressief uit de hoek komen (vloekend, tierend), met name als je kritiek hebt op het geleverde werk. Even voor de goede orde: mijn moeder is geen type 'ma Flodder'. Ze is eerder iemand die niet makkelijk uit haar woorden komt en door omstandigheden juist geëmotioneerd raakt (niet kwaad, eerder huilend). Ze krijgt - in mijn optiek toch wel terecht - een lichte angst om naar hem toe te moeten gaan. Zeker als dat steeds weer om hetzelfde probleem gaat is dat niet fijn. Als ik dan een keer meega, bindt hij echter wel in. Hij blijft echter inconsequent, warrig en erg koppig. Eigenlijk kan het probleem nooit bij hem liggen, tenzij je heel lang op hem inpraat. Dan wil hij nog wel eens kijken.
Mijn moeder komt het zo langzamerhand de strot uit en dat kan ik ook wel begrijpen. Ze trekt het gewoon niet meer. Iedere keer is ze haar gebit weer een paar dagen kwijt - de vorige keer was het gebit op donderdag (de dag dat hij er zit) weggebracht en pas op maandag weer klaar omdat het beschermlaagje opnieuw moest worden aangebracht, anders duurt het als het meezit een dag - en die angst is er nu ook weer. Met een verjaardag voor de deur ziet ze de bui al hangen. Terzijde: als het gebit op een andere dag wordt weggebracht moeten er kosten worden betaald voor de koerier, terwijl het andersom niet hoeft. Op zich opmerkelijk...
Op de volgende vragen hoop ik in ieder geval advies te kunnen krijgen:
- Kan een ultimatum worden gesteld aan de tandtechnieker, nu keer op keer dezelfde fout gemaakt blijft worden en er weinig tot niets wordt gedaan aan het probleem, behalve symptoombestrijding? Anders gesteld: geldt voor een tandtechnieker een inspanningsverbintenis (zoals bij een tandarts) of een resultaatsverbintenis (want een product en geen dienst)? Het liefst zou mijn moeder naar een andere tandtechnieker willen, maar dit zou gevolgen hebben voor de garantie. Klopt dit? Als dit het geval is: zouden we de rekening dan kunnen opsturen naar de tandartsenpraktijk (die ook altijd de rekeningen verzorgt voor de tandtechnieker) omdat het een gevolg is van slecht werk en het gaat om schadebeperking?
- Wat kunnen wij doen om dit gedrag - wat ik als onbehoorlijk beschouw - aan te pakken? Of zie ik het totaal verkeerd?
- Kunnen wij de tandartsenpraktijk aanspreken als verantwoordelijke? Mijn gevoel zegt van wel, maar ik zou er graag wat meer duidelijkheid over willen hebben.
Mochten er vragen en/of onduidelijkheden zijn naar aanleiding van dit verhaal verneem ik het graag. Ik ben bereid om de vragen zo uitgebreid mogelijk te beantwoorden, zodat mijn moeder wat meer duidelijkheid kan krijgen.
Alvast bedankt voor de reacties.
Re: Advies gevraagd
Dit lijkt me hier een beetje een grijs gebied. Ik zelf ben gerechtexpert, maar deze problematiek stelt zich hier in België niet echt, omdat een technieker sowieso niet rechtstreeks prestaties mag verrichten bij een patiënt. Dus op techniekwerk an sich rust normaal een resultaatsverbintenis, dit betekent dat als er iets fout is, er sprake is van een omgekeerde bewijslast, dus als patiënt hoef je de fout niet aan te tonen ,zoals bij een inspanningsverbintenis, maar het is aan de "producent" om aan te tonen dat er geen fout is gemaakt, of dat er sprake is van heirkracht. Maar in dit geval doet de technieker blijkbaar bepaalde prestaties bij de patiënt, en dan weet ik eigenlijk niet of dit onder de regels van de middelenverbintenis valt.
Als dit in België het geval zou zijn, zou er gewoonweg sprake zijn van onwettige uitoefening ,en dat valt niet onder gemeenrecht maar onder het strafrecht.
Re: Advies gevraagd
Ik ben inmiddels verder gaan zoeken en ben er achter gekomen dat deze beste man waarschijnlijk tandprotheticus is. Dit staat nergens aangegeven, maar uit een oud nieuwsbericht kan ik dat opmaken. Na verder onderzoek staat zijn naam ook in het ORT-register.
Als hij een tandprotheticus zou zijn, zou dat betekenen dat hij wel zelfstandig handelingen mag verrichten als ik het goed begrijp. Maar hoe verhoudt dat zich tot de tandartsenpraktijk, die immers alle administratie, rekeningen e.d. verricht?
Re: Advies gevraagd