Hallo,
kan iemand me helpen? Ik heb zelf best wel angst voor de tandarts, (hoort niet helemaal hier, maar wil het even kwijt) ben 2 jaar geleden voor het eerst na jaren weer geweest, er was vertrouwen, toen weer niet en niet meer geweest tot voor een maand geleden, nu bij een andere ta. Hier heb ik in ieder geval vertrouwen, al drie gaatjes gevuld en twee kiezen getrokken, waar onder een verstandskies. Ik heb wel eerst per e-mail contact gehad met de ta, nam al veel angst weg, en gaf toch vertrouwen.
Maar nu moet mijn dochter van ruim 4 dus ook een keer. Ze is 2 jaar geleden een keer gevallen en heeft een zwarte voortand, verder nergens last van. Ik kan haar wel vertellen dat er naar haar tandjes wordt gekeken, maar wat als er iets moet gebeuren? Aan mij heeft ze niets, aan haar vader nog minder, we zijn gescheiden. Aan haar broertje van 2 heeft ze misschien wel iets, die was er bij mij gewoon bij en speelde vrolijk met z'n autootje en liep te zingen.
Bedankt!
Monica.
kan iemand me helpen? Ik heb zelf best wel angst voor de tandarts, (hoort niet helemaal hier, maar wil het even kwijt) ben 2 jaar geleden voor het eerst na jaren weer geweest, er was vertrouwen, toen weer niet en niet meer geweest tot voor een maand geleden, nu bij een andere ta. Hier heb ik in ieder geval vertrouwen, al drie gaatjes gevuld en twee kiezen getrokken, waar onder een verstandskies. Ik heb wel eerst per e-mail contact gehad met de ta, nam al veel angst weg, en gaf toch vertrouwen.
Maar nu moet mijn dochter van ruim 4 dus ook een keer. Ze is 2 jaar geleden een keer gevallen en heeft een zwarte voortand, verder nergens last van. Ik kan haar wel vertellen dat er naar haar tandjes wordt gekeken, maar wat als er iets moet gebeuren? Aan mij heeft ze niets, aan haar vader nog minder, we zijn gescheiden. Aan haar broertje van 2 heeft ze misschien wel iets, die was er bij mij gewoon bij en speelde vrolijk met z'n autootje en liep te zingen.
Bedankt!
Monica.
Ik heb mijn kinderen gewoon vanaf heel jong mee genomen naar de ta. Ik ben zelf erg bang, maar vond hun aanwezigheid ontspannend!
Immers, je moet jezelf wel vermannen en vrolijk doen voor je kinderen.
Wat het zwarte tandje betreft, mijn zoon heeft dat als klein jongetje ook gehad. Bij hem is het na verloop van tijd weer weggetrokken.
En verder zou ik er niet al te moeilijk over doen. Gewoon zeggen dat iemand in haar mondje moet kijken.
Als je naar het consultatiebureau moet, ga je toch ook niet alles helemaal uit de doeken doen? Gewoon net doen, alsof jij het niet eng vindt.
(Misschien komt het ooit nog eens zover voor je)
Groetjes,
Joke
dank je wel voor je antwoord. Het consultatiebureau, prikken bv,
vond ze ook nooit erg, ook niet als het bij haar broertje werd gedaan.
Ik hoop maar dat het met de ta voor haar ook heel gewoon wordt.
Ik moet binnenkort gewoon een keer bellen voor een afspraak voor haar,
nu nog even zelf de moed verzamelen.
Groetjes, Monica.
Voor de korte termijn is Joke's advies het beste: doen alsof het allemaal niet zo erg is (is het trouwens meestal ook niet). Op langere termijn kun je meer.