Ons dochtertje van 4 heeft gebits problemen. Daardoor moeten er nu 2 kiezen worden getrokken en 2 gevuld. En er moet ook nog gesleuteld worden aan een voortand. We hebben haar er niet al te veel over verteld maar wel het een en ander.
Ze maakt zich er erg druk over, is onrustig ed.
Mamma, gaat het heel erg pijn doen? Dat soort vragen komen ineens terwijl we er al een hele poos niet over gesproken hebben.
Ze willen dit nu in 4 verschillende behandelingen gaan doen.
Toen wij vroegen of dit met een roesje kon werd er gezegd nee.
Kinderen moesten maar leren dat er ook minder leuke dingen in het leven waren.
Ja, dat weten wij ook wel maar 2 kiezen laten trekken is niet zo leuk.
Wij zijn dan ook bang dat als ze 1 keer is geweest de volgende keer niet meer wil en zich hevig zal verzetten. We kennen haar uiteraard en we kunnen ons daar iets bij voorstellen.
Wij willen graag dat alles in 1 keer gedaan wordt en dan met een roes of narcose. Wij willen nl dat ze straks gewoon naar de tandarts gaat en niet een levenslange angst heeft voor de tandarts. Wij zijn van mening dat zij bij het woord tandarts een zeer negatief gevoel zal hebben.
De tandarts is nooit het leukste maar je moet er niet met grote angst naar toe moeten.
Wie heeft hier ervaring mee?
We willen het zo graag op een goede manier doen en denken dat de manier waarop ze het nu willen doen niet de juiste is.
Ze maakt zich er erg druk over, is onrustig ed.
Mamma, gaat het heel erg pijn doen? Dat soort vragen komen ineens terwijl we er al een hele poos niet over gesproken hebben.
Ze willen dit nu in 4 verschillende behandelingen gaan doen.
Toen wij vroegen of dit met een roesje kon werd er gezegd nee.
Kinderen moesten maar leren dat er ook minder leuke dingen in het leven waren.
Ja, dat weten wij ook wel maar 2 kiezen laten trekken is niet zo leuk.
Wij zijn dan ook bang dat als ze 1 keer is geweest de volgende keer niet meer wil en zich hevig zal verzetten. We kennen haar uiteraard en we kunnen ons daar iets bij voorstellen.
Wij willen graag dat alles in 1 keer gedaan wordt en dan met een roes of narcose. Wij willen nl dat ze straks gewoon naar de tandarts gaat en niet een levenslange angst heeft voor de tandarts. Wij zijn van mening dat zij bij het woord tandarts een zeer negatief gevoel zal hebben.
De tandarts is nooit het leukste maar je moet er niet met grote angst naar toe moeten.
Wie heeft hier ervaring mee?
We willen het zo graag op een goede manier doen en denken dat de manier waarop ze het nu willen doen niet de juiste is.
ik kan mij jullie gevoel heel goed voorstellen. mijn zoontje van 4 heeft ook regelmatig al problemen met zijn gebitje. wij zijn nu sinds kort bij een kindertandarts met hem. er zijn al wat kiesjes gevuld, maar gelukkig is er nooit wat bij hem getrokken. ik vind dat je als ouders zelf inspraak moet kunnen hebben over dit soort behandelingen, zoals bij jullie dochter. wanneer je van mening bent dat het onder narcose moet gebeuren, dan moet dit gewoon gerespecteerd worden. een vriendin van mij heeft een zoontje van net 5 en die moest alle 4 de achterste kiesjes laten trekken. dit is dus ook gewoon onder narcose gebeurt. hij heeft er niks van gemerkt en gaat huppelent naar de tandarts voor controle. ik wens jullie erg veel succes en laat je niet te snel afschepen :roll:
De meeste angsten over trauma voor de tandarts worden van ouder op kind overgebracht is mijn bescheiden mening. Tuurlijk is een kies trekken niet leuk, maar soms moeten die dingen wel gewoon geburen. En met een beetje aandacht, een goede verdoving en steun van de ouders zijn er bij kindertjes al honderden zo niet duizenden kiezen verwijderd in het afgelopen jaar. Dus ik zou wat meer vertrouwen in je tandarts hebben ipv te roepen om drastische middelen waarvan het kind net zo goed een keertje 's nachts wakker kan worden (de narcose).
Klinkt cru, maar het maakt het verhaal niet minder waar natuurlijk.
Groetjes, Roxanne
Bedankt voor de reakties. Het is niet zo dat wij er op staan dat het onder narcose moet, wij zouden graag een behandeling met lachgas zien maar dat willen ze gewoon niet doen.
Wij kennen ons kind en zijn bang dat ze straks voor haar 3 maandelijkse controle gewoon niet meer naar de tandarts wil en dat willen we voorkomen.
Wij vinden hun antwoord van; ze moet maar leren dat er vervelende dingen zijn gewoon heel erg bot. En dan zijn het ook nog 5 woensdagen achter elkaar. Ik heb geen zin om straks te zien dat mijn kind door 3 man vastgehouden moet worden om een kies getrokken te zien of gaatje gevuld. Ze willen het ook niet in 1 keer doen en daar komt bij dat wij er eigenlijk niet bij mogen zijn en als dat dan bij wijze van uitzondering wel mag mogen we niet met haar praten en ook niet bij haar zitten en bv hand vast houden of wat dan ook.
En ook dat steekt ons heel erg.
We gaan toch kontakt opnemen met de SBT en kijken wat die voor ons kunnen betekenen.
Reacties zijn nog steeds van harte welkom.
Ik zou er zelf op staan er bij te blijven, maar je moet wel zeker weten dat je je eigen gevoelens op zo'n moment kunt uitschakelen.
Blijft staan: dat als jullie hier geen vertrouwen in hebben, het verstandig is dat jullie ook eens elders gaan praten. Dat kan een SBT zijn, maar ook een andere 'gewone' tandarts, evt. gespecialiseerd in kinderen. Voor een SBT heb je volgens mij wel een verwijzing van de eigen tandarts nodig.
Succes hoor!
:smt006 Monique
De term roesje schijnt inderdaad toch te zijn ingeburgerd, ik ben de term in ieder geval met enige regelmaat tegen gekomen op het forum. Het is niet zo'n duidelijke term en toch ook enigszins eufemistisch. Gebruik van dit woord draagt daarom m.i. niet enorm bij aan de informatieuitwisseling. Vaak wordt er behandeling met lachgas mee bedoeld, ik meen dat de juiste term lachgas-sedatie is waarbij sederen kalmeren betekent. Er zijn natuurlijk andere sederende of en angst-onderdrukkende middelen.
De opmerking van van "vervelende dingen" vind ik ook niet erg subtiel. Het is toch een "oneliner" waarmee een beslissing waarbij meerdere dingen zouden moeten al te simpel wordt afgedaan, zelfs al zou je kunnen zeggen dat er een kern(tje) van waarheid inzit.
De tandarts hoort natuurlijk niet simpelweg te dikteren hoe een ouder zich in de behandelruimte hoort te gedragen. Ik zou me daardoor ook gekwetst voelen. In ieder geval is de eis dat de ouder niets tegen het kind zegt volstrekt onredelijk. De ouder zit daar om controle te hebben over wat er met het kind gebeurd, ook al vind de tandarts dat niet leuk, en moet om dat te kunnen doen dingen tegen het kind kunnen zeggen. Dat wil niet zeggen dat het verstandig is het te doen.
Zorg voor een goede voorbespreking, voor een goede vertrouwensband met de tandarts en laat hem/haar daarna zoveel mogelijk rustig zijn/haar werk doen.
De tandarts bepaalt weldegelijk wie er in zijn behandelruimte is. Het kiezen voor er niet bij laten zijn van de ouders wordt door ouders als beledigend of bedillerig ervaren. Echter, heel veel ouders gaan juist op het moment dat een tandarts aan de slag gaat zich enorm met zaken bemoeien die de tandarts en het kind afleiden. Dat doen ze uit spanning, onwetendheid of gewoon omdat ze denken dat het kind wat afleidng kan gebruiken. Die bekende stem leidt het kind af en geeft dus de tandarts al helemaal geen tijd of mogelijkheid de behandeling op een aardige en correcte manier af te handelen. De meeste mensen zien die wachtkamer dus als een straf voor zichzelf en het kind, terwijl het voor beiden een zegen kan zijn. Let wel, kan zijn, want er zijn ook ouders die inderdaad lekker dat beentje strelen en "er zijn"voor het kind.
De ouder heeft door middel van informed concent te behandling en alles wat daar bij hoort "bij de tandarts" gelegd overigens, dat is een onderdeel van de WBGO (wet die behandel overeenkomsten regelt)
Nog iets anders: dat het vier woensdagmiddagen kost..........het kindje is 4 en wat is er op tegen om het onder schooltijd lekker om 9 uur 's ochtends te doen. Ik zou zeggen, hupla en de school kan de boom in.
ten tweede, ik merk vaak genoeg dat ouders accepteren dat wat de tandarts doet vaak goed is, als ouders zich er mee gaan bemoeien, en het kind lichtelijk overstuur daarvan raakt, en wij daar wat van zeggen, schrikken de ouders daar wat van ( vaak hebben ze niet door wat ze doen, ze zijn alleen maar op zichzelf gefocust, omzichzelf kalm te houden ), en gaan rustig zitten, of houden de hand van hun kind vast, zodat wij de behandeling kunnen hervatten.
Tuurlijk hebben wij ook wel eens een ouder uit de behandelkamer gezet, waardoor de behandeling een stuk makkelijker verliep, maar dat was echt een uitzondering.
Vaak zijn kinderen niet gerust gesteld als ze in EN een nieuwe omgeving zijn, EN rare geluiden, EN 2 a 3 nieuwe mensen, En geen papa of mama in de buurt...
Groetjes Roxanne
De school kan er onder leiden? Dat kindje is 4 jaar Roxanne. Ik weet niet of je een uurtje rode kleurpotloden, zandbak en een leuk rondedansje zal missen in je educatie of opvoeding, maar het moet niet veel gekker worden zo. Nog afgezien dat de rek er na al die uurtjrs op school wel uit is en de kans op slagen van een behandeling met een leuke communicatie gewoon tot nul wordt gereduceerd op deze manier. Nee, behandelen van lastige kinderen doe je op een moment dat je beide nog lekker fris in je vel zit, je niet moe bent van de hele dag en niet omdat het voor een kleuterschool klas beter na de schooluurtjes kan.
En een ouder tijdens de behandeling weg sturen wordt door het kind vaker als straf gezien. Tevoren duidelijk regels afspreken is ook mijn manier, maar als die tandarts dat niet ziet gebeuren (hi/zij kent de ouders), dan is de keuze aan hem. Lees die WBGO maar eens door, dan kan je toch echt in het belang van de patient een keuze maken om ze er niet bij te willen.
NB, heel SBT in Amsterdam houdt als het effe kan de ouders in de wachtkamer. Jahaaa
Maar natuurlijk mag je het met me oneens zijn, alleen de behandelaar in questie moet zijn eigen grenzen stellen.
Wij wonen zelf in Capelle aan den IJssel maar de tandarts raadde ons het Groene hart ziekenhuis in Gouda aan omdat ze daar zo vreselijk lief voor kinderen zijn. En ik moet zeggen het is iedereen uitstekend bevallen, mijn zoon in de eerste plaats hij is ontzettend gerustgesteld en heel lief behandeld en heeft er absoluut geen trauma's aan overgehouden. En wat ook heel belangrijk is hij gaat inderdaad fluitend naar de tandarts geen centje pijn. Ik vind persoonlijk dat je voor de oplossing moet kiezen waarvan jij vindt dat je kind het meest mee geholpen is, nu en in de toekomst. Ik ben blij dat onze tandarts deze oplossing heeft aangedragen.
Veel wijsheid bij jullie beslissing.
Sundance :smt004
Ik zie in deze verwijzing eerder een angst voor behandeling bij de tandarts als bij het kind. Tuurlijk is het leuk en plezierig als alles zo kan, maar alleen al uit kostenoverweging kan dit natuurlijk niet voor iedereen. Daarnaast, zouden de eerste vullingen ook zo gemaakt moeten worden? Ik snap elke reden, maar een kies trekken is niet iets traumatisch als je het met een goed verhaal, rust en duidelijke afspraken over en weer uit voert.
Sundance :smt004
Dat betekent dat verwijzingen wel doelmatig en noodzakleijk moeten zijn. Enerzijds om de specialisten en ziekenhuizen niet over te belasten en anderzijds om de kosten van de gehele gezondheidszorg beheersbaar te houden.
Met vriendelijke groet.
en dan gaat de premie omhoog en gaan we allemaal lekker klagen dat de premie zo hoog is, de dokter zo duur en hoe komt het echt? Precies een onterecht hoog beroep op algemenen middelen omdat de huistandarts in feite gewoon geen trek heeft om een gezellige relatie te belasten met een ingreep waar die voor wordt ingehuurd. In concreto, hij biedt gewoon geen zorg maar is wel gezellig. Okee, zo'n hulpverlener krijgt dan ook de patienten die geen hulp maar slechts een verwijzing nodig hebben.
Cynisch, ja, ik wordt cynisch omdat er in de toekomst misschien wel een vulling gemaakt moet worden. Hoe houd je een relatie fris als je moet gaan boren, vullen verdoven? Ook maar narcose?
Ik mag hopen dat u dat met een volmondig "ja"gaat beantwoorden, want dan is het einde zoek.
Ik hoop dat je eruit komt met de tandarts, en als je weer wat hoort of als er wat gebeurt zou je ons dan op de hoogte willen houden?
Groetjes Roxanne!
(Edit door dj, teveel op de persoon!)
In het verleden zijn die kiezen van mijn zoon diverse malen gevuld, voordat ze werden getrokken. Gevuld zonder verdoving en zonder problemen. Mijn kind is echt geen watje en heeft op medisch gebied al heel veel te verwerken gehad, 3 operaties en 12 ziekenhuisopname's.
Nogmaals ik sta vierkant achter de beslissing van onze huistandarts om deze ingreep in het ziekenhuis te laten uitvoeren, wel zo rustig en relaxed en wat vooral belangrijk is, hij was er nu in 1x vanaf, ik moet er werkelijk niet aan denken om 4 woensdagen achtereenvolgens kiezen te laten trekken bij de tandarts.
Sundance :smt004
De kostenaspecten en de daarmee samenhangende poortwachtersfunctie vind ik on-topic. De discussie over narcose en b.v. de kostenaspecten daarvan is als analogie zeker relevant voor waar Anli mee zit maar het moet niet helemaal deze thread gaan overheersen. Anli denkt dacht ik vooral aan aan:
- lachgas-sedatie
- méér ipv minder doen in een behandeling
- erbij zijn als ouder
Met dank, want in eerste instantie gaf ik ook aan dat de voorgestelde behandelroute helemaal zo gek niet is en via het niet mogen missen van een uurtje school kom ik pas zijdelings op het kostenaspect. Dat iemand daar individueel een ander gevoel bij heeft, soit. Gelukkig heb ik de directe reactie voor edit niet gelezen, maar ik begrijp dat mensen zich aangevallen voelen ipv nog redelijke argumenten te willen aanvoeren. Want het was voor ons erg plezierig is uit medisch oogpunt niet echt een reden om die behandeling op die manier uit te voeren. Dus dan is de discussie wat mij bereft niet verziekt door een uitwijken naar een side topic maar door een onderliggende emotie en het niet inhoudelijk meer willen luisteren naar anderen. Jammer, maar gelijk halen op die manier en dat soort praatjes, daar heb ik geen zin in.
Ik zie dit niet als een nadeel, het houdt de zaak namelijk levendiger en ook zullen onderwerpen ter sprake komen die anders niet zouden zijn aangeroerd.
In dit onderwerp is goed te zien dat de belangen van een individu mogelijk tegengesteld zijn aan belangen van de samenleving als geheel en de reacties die dat kan uitlokken.
Met vriendelijke groet.
2 weken geleden hebben ze bij mijn dochtertje(ook 4 jaar) een kies moeten trekken omdat daar een ontsteking zat ze heeft wel gehuild en het was geen pretje maar ik had erger verwacht vorige week moest er weer 2 uit en het was echt verschikkelijk ze scheeuwde de hele praktijk bij elkaar en ze moesten haar met zn drieen vast houden het heeft daarna nog zeker een uur geduurd voordat ze weer een beetje rustig werd zelfs snachts is ze nog een paar keer wakker geworden nu denkt ze dat het kwam omdat het een mannelijke tandarts was onze eigen tandarts is een vrouw ze wil er nog wel hjeen maar ik merk tog dat ze angstig is als ik dit van tevoren had geweten had ik er ook op gestaan om het onder narcose te doen
mijn eigen tandarts kan haar nu niet verder helpen, er moet nog 1 of 2 getrokken worden en een paar gevuld worden, we hebben geprobeerd haar te laten wennen, alleen ff in de stoel en verder niks, maar t is niet gelukt, ik heb een verwijsbrief gekregen voor het SBT in Amsterdam, heb vellen vol vragenlijsten in moeten vullen, toen kwam ze op de wachtlijst, we zijn pas geweest voor een intake gesprek, het was weer drama, ze zagen hoe ernstig t was, en t moet nu dus onder narcose ,...
ze is 21 december aan de beurt, moest een zalfje halen bij de apotheek, met pleister erbij, moet ik een uurtje voor ik er naar toe ga op dr handje smeren, dan is die plek verdoofd. dan moet ik dr op mn schoot nemen, infuus gaat in dr handje, dan valt ze in slaap,..dan wordt alles gedaan, en worden we meteen geroepen als ze klaar zijn zodat ze wakker wordt op mijn schoot.
ze zeiden dat t trekken en vullen bij kleine kinderen traumatisch kan zijn als t op de gewone manier wordt gedaan, helemaal als ze al bang zijn, en t in meerdere keren moet gebeuren.
ik slaap al weken slecht met de gedachten dat ze onder narcose moet, maar t kan nu eenmaal niet anders, we hebben t op de gewone manier geprobeerd, maar dat was dus niks. hopelijk heeft ze na de narcose weinig napijn, en is ze eindelijk van die helse kiespijn verlost, en kan ze eindelijk weer eens eten...