Een paar dagen geleden werd er bij een implantaat gezet bij een van de bovenste/middelste snijtanden. Voor deze behandeling had ik mij ook niet echt meer op mentaal voorbereid. Volgens de tandarts zou het ergste in het hele verhaal de tand extractie zelf zijn. Achteraf gezien is dit reuze meegevallen, en de ergste napijn was al voorbij toen ik weer thuis kwam.
Enfin, afgelopen zondag ben ik enigszins nonchalant naar de tandarts gegaan voor de implantaat met het idee dat het allemaal wel goed zou komen. Gedurende de operatie ben ik wel een beetje geschrokken van het boren in de kaak en uiteindelijk voelde ik steeds meer dat die hechtingen erin gezet worden. Dit was wel pijnlijk, maar het duurde niet lang meer. De operatie is voor zover ik weet goed gegaan en daarna moest er nog even een foto gemaakt worden. Terwijl ik opstand en 5 meter naar de volgende kamer liep moest ik dus voor dat rontenapparaat staan, mijn handen ergens aan vasthouden. Ik voelde mij op dat moment wel behoorlijk uitgeput, maar ik vond dat ik even moest volhouden. Ondertussen vroeg de tandarts meerdere malen of wel goed met mij ging(bij de hechtingen enzo en na de operatie). Ik zei dat het allemaal wel ging. En opeens voordat ik door had zat ik al op de grond, en twee tellen later probeerde mijn vriend en de tandarts mij naar de wachtkamer te dragen!
In de periode daarna ben ik even op een bank gaan liggen, en ik voelde mij nog wel aan de zwakke kant. Na 10 min alsnog de foto gemaakt, en daarna ben ik maar snel weer terug gaan zitten, aangezien ik mij alweer slap voelde. Echt later op de avond voelde ik mij pas weer normaal.
Achteraf gezien vond ik dit wel raar, aangezien ik dit nog nooit eerder had meegemaakt, behalve toen er bloed werd geprikt. Mijn vriend zei dat het een combinatie van stress zou zijn en snel opstaan.
Hebben jullie ervaring hiermee gehad?
Enfin, afgelopen zondag ben ik enigszins nonchalant naar de tandarts gegaan voor de implantaat met het idee dat het allemaal wel goed zou komen. Gedurende de operatie ben ik wel een beetje geschrokken van het boren in de kaak en uiteindelijk voelde ik steeds meer dat die hechtingen erin gezet worden. Dit was wel pijnlijk, maar het duurde niet lang meer. De operatie is voor zover ik weet goed gegaan en daarna moest er nog even een foto gemaakt worden. Terwijl ik opstand en 5 meter naar de volgende kamer liep moest ik dus voor dat rontenapparaat staan, mijn handen ergens aan vasthouden. Ik voelde mij op dat moment wel behoorlijk uitgeput, maar ik vond dat ik even moest volhouden. Ondertussen vroeg de tandarts meerdere malen of wel goed met mij ging(bij de hechtingen enzo en na de operatie). Ik zei dat het allemaal wel ging. En opeens voordat ik door had zat ik al op de grond, en twee tellen later probeerde mijn vriend en de tandarts mij naar de wachtkamer te dragen!
In de periode daarna ben ik even op een bank gaan liggen, en ik voelde mij nog wel aan de zwakke kant. Na 10 min alsnog de foto gemaakt, en daarna ben ik maar snel weer terug gaan zitten, aangezien ik mij alweer slap voelde. Echt later op de avond voelde ik mij pas weer normaal.
Achteraf gezien vond ik dit wel raar, aangezien ik dit nog nooit eerder had meegemaakt, behalve toen er bloed werd geprikt. Mijn vriend zei dat het een combinatie van stress zou zijn en snel opstaan.
Hebben jullie ervaring hiermee gehad?
Re: Flauwgevallen na het zetten van een implantaat
Re: Flauwgevallen na het zetten van een implantaat
Toen ik een kies liet trekken bij de kaakchirurg werd ik na de verdovingen ook ineens heel duizelig waarbij ik een tijd moest blijven liggen en mij helemaal niet lekker voelde. De behandeling zelf verliep uiteindelijk prima, ik voelde me wel oké en wilde weer naar huis gaan. Ik moest bij de balie nog even een vervolgafspraak maken en terwijl ik stond te wachten begon ik weer wat duizelig te worden. Ik dacht het nog wel even vol te kunnen houden maar werd door diverse artsen aangesproken of het wel goed met me ging en moest even gaan zitten, waarbij ze een doek met alcohol in mijn nek hielden. Later op de dag was er niets meer aan de hand!
Het enige andere moment waarop ik flauwgevallen ben is ook bij bloedprikken, ik heb in het algemeen een grote aversie tegen injecties. Dit verklaard wellicht mijn toestand na de verdovingen, maar had blijkbaar ook daarna nog invloed...
Re: Flauwgevallen na het zetten van een implantaat
http://www.dokterdokter.nl/vrouw/article/27218/de-oorzaken-van-flauwval…