weet je wat ik nooit begrijpen zal? 25-jr een zelfde tandarts.
Na 22-jr komt de nieuw aangestelde tandarts na 1- blik op het binnen-smoelwerk-gebeuren, -arts wist meteen mijn leed te benoemen-, feilloos de 'triggerpoints' aan te wijzen en wist ook na een jaar op de wachtlijst van ACTA te hebben gelegen mijn fabeltastische angst in te tomen.
2007 is de laatste van 2-Facings door dr. Frankenstein geplaatst. Omdat mij meteen duidelijk werd dat mijn nieuwe tanden niet pasten. En ik mijn ijdelheid, mezelf toch blijven dwingen in de spiegel nog iets moois te blijven ontdekken als een obsessie ben gaan ervaren.
2006 is deze dr., wel met mijn instemming, mijn kiezen gaan 'sealen'.
2005 is de eerste van Facings geplaatst. Hier voor had ik van deze dr., omdat ik nog geen geld voor ' Facings had, mijn voorgevel met vloeibare, uit een tubbe met een op licht verhardende geltanden gekregen.
Iedere keer of ik beet de neptanden kapot, of ik kreeg er per ongeluk een keukenkast tegen m'n tater of een nootje brak het in twee. Elke keer bij het nieuw opbouwen van de tanden was de man ook met een dun draadje door mijn tanden in de weer. Die hij dan weer met een dun laagje afdekte. Deze techniek gebeurde vanaf 2001.
Meerdere malen heb ik aangeven dat ik de pijnen in mijn gezicht, en die vreselijke grafgeur uit mijn neus niet meer kon verdragen ....
Och, zei de goede man dan. "Het is gewoon een kwestie van goed poetsen." Protesten van mijn kant werden luchtig weggewimpeld met een 'dat zit allemaal tussen je oren' en vergeet je niet om meteen te betalen?
Omdat medio 2007, nog geen twee maanden na plaatsing, mijn tanden als het ware uit mijn mond begonnen te smelten. De rood/bruin achtige kleur die mijn tanden begonnen te reflectern, de eeuwig branden binnenlipgebeuren en de 'lousy nazorg' was de druppel.
Je moet weten dat ik een zeeeer ijdel creatuur ben.
Zonder spiegel die op een gegeven moment mijn gebit als gelige weerwolfachtige slagtanden teruggaf, had ik die stap naar ACTA-her-saneering nooit durven nemen.
Ik draag een verschrikkelijke diepe schaamte voor de onmetelijke diepe TN-aangezichtspijnen en -een hoe ik dit toch zo lang heb kunnen slikken? gedachten.
Natuurlijk moet het ACTA geweten hebben dat via intakedossier 1983, wegens een kapotgetrokken zenuwband -ik voel nog steeds dat elastiekachtige geknap in mijn kaak toen een diepliggende verstandskies getrokken werd -, zij hun 'bedrijfsongeval' weer in de stoel hadden.
2008 jan. moest ik weer door het ACTA-saneering-traject.
Dit was wel het minste wat ik nog voor mezelf kon doen. -Dat een nieuwe collega op mijn werk naar mijn coordinator was getogen om te vragen of ik een junkie was/ben- is mijn straf!
Voor het feit dat ik niet eerder voor mezelf opgekomen ben. Dat ik het LEF er niet voor had om te vertellen dat er helse activiteiten in mijn kaken rondbonkten ....
2009 jan. is de eerste behandeling gestart.
Iedere drie weken tot nu is er een -intensieve- behandeling op mij afgevuurd. Halverwege kreeg ik hartkloppingen en heb hiervoor antibiotica gekregen en afgemaakt. Belangrijk was dat de absescen onder de neptanden behandeld moesten worden, ook de tanden -die drie keer te groot waren- werden bijgewerkt.
Nu achteraf bedacht heb ik jaren inmense pijnen ervaren. Maar mijn grootse verdriet en walging was (en is) nog steeds de/het met grote bevergele tanden aanstarende spiegelbeeld.
Door een advocaat opgetekend heb ik de afgelopen 5-jr. 7000,-- eurie uitgeven aan een bek stinkende ellende.
Oke het gaat me nu iets meer voor de wind. Comminicatie met de nieuw aangestelde is veel beter. Via de Radiologische plaatjes weet deze kaakchirurch precies wat er gedaan moet worden. Ook de veel te dikke tanden die ik, BEN IK NU STRAFBAAR, zelf met een goede glasveil modelleer, pakt deze lievve man op om verder te fatsoeneren.
(vakantietijd, wil voor Ondragelijke 'Skull-Pressures-Pains' niet naar de EHBO of Co-assitente) Trouwens ik mag volgende week weer in de Stoel.
Saluti.
ik kan jullie nog niets meegeven dat goed voelt.
Later misschien.
Wel doe ik jullie allemaal een flinke Dot Geluk ....
Na 22-jr komt de nieuw aangestelde tandarts na 1- blik op het binnen-smoelwerk-gebeuren, -arts wist meteen mijn leed te benoemen-, feilloos de 'triggerpoints' aan te wijzen en wist ook na een jaar op de wachtlijst van ACTA te hebben gelegen mijn fabeltastische angst in te tomen.
2007 is de laatste van 2-Facings door dr. Frankenstein geplaatst. Omdat mij meteen duidelijk werd dat mijn nieuwe tanden niet pasten. En ik mijn ijdelheid, mezelf toch blijven dwingen in de spiegel nog iets moois te blijven ontdekken als een obsessie ben gaan ervaren.
2006 is deze dr., wel met mijn instemming, mijn kiezen gaan 'sealen'.
2005 is de eerste van Facings geplaatst. Hier voor had ik van deze dr., omdat ik nog geen geld voor ' Facings had, mijn voorgevel met vloeibare, uit een tubbe met een op licht verhardende geltanden gekregen.
Iedere keer of ik beet de neptanden kapot, of ik kreeg er per ongeluk een keukenkast tegen m'n tater of een nootje brak het in twee. Elke keer bij het nieuw opbouwen van de tanden was de man ook met een dun draadje door mijn tanden in de weer. Die hij dan weer met een dun laagje afdekte. Deze techniek gebeurde vanaf 2001.
Meerdere malen heb ik aangeven dat ik de pijnen in mijn gezicht, en die vreselijke grafgeur uit mijn neus niet meer kon verdragen ....
Och, zei de goede man dan. "Het is gewoon een kwestie van goed poetsen." Protesten van mijn kant werden luchtig weggewimpeld met een 'dat zit allemaal tussen je oren' en vergeet je niet om meteen te betalen?
Omdat medio 2007, nog geen twee maanden na plaatsing, mijn tanden als het ware uit mijn mond begonnen te smelten. De rood/bruin achtige kleur die mijn tanden begonnen te reflectern, de eeuwig branden binnenlipgebeuren en de 'lousy nazorg' was de druppel.
Je moet weten dat ik een zeeeer ijdel creatuur ben.
Zonder spiegel die op een gegeven moment mijn gebit als gelige weerwolfachtige slagtanden teruggaf, had ik die stap naar ACTA-her-saneering nooit durven nemen.
Ik draag een verschrikkelijke diepe schaamte voor de onmetelijke diepe TN-aangezichtspijnen en -een hoe ik dit toch zo lang heb kunnen slikken? gedachten.
Natuurlijk moet het ACTA geweten hebben dat via intakedossier 1983, wegens een kapotgetrokken zenuwband -ik voel nog steeds dat elastiekachtige geknap in mijn kaak toen een diepliggende verstandskies getrokken werd -, zij hun 'bedrijfsongeval' weer in de stoel hadden.
2008 jan. moest ik weer door het ACTA-saneering-traject.
Dit was wel het minste wat ik nog voor mezelf kon doen. -Dat een nieuwe collega op mijn werk naar mijn coordinator was getogen om te vragen of ik een junkie was/ben- is mijn straf!
Voor het feit dat ik niet eerder voor mezelf opgekomen ben. Dat ik het LEF er niet voor had om te vertellen dat er helse activiteiten in mijn kaken rondbonkten ....
2009 jan. is de eerste behandeling gestart.
Iedere drie weken tot nu is er een -intensieve- behandeling op mij afgevuurd. Halverwege kreeg ik hartkloppingen en heb hiervoor antibiotica gekregen en afgemaakt. Belangrijk was dat de absescen onder de neptanden behandeld moesten worden, ook de tanden -die drie keer te groot waren- werden bijgewerkt.
Nu achteraf bedacht heb ik jaren inmense pijnen ervaren. Maar mijn grootse verdriet en walging was (en is) nog steeds de/het met grote bevergele tanden aanstarende spiegelbeeld.
Door een advocaat opgetekend heb ik de afgelopen 5-jr. 7000,-- eurie uitgeven aan een bek stinkende ellende.
Oke het gaat me nu iets meer voor de wind. Comminicatie met de nieuw aangestelde is veel beter. Via de Radiologische plaatjes weet deze kaakchirurch precies wat er gedaan moet worden. Ook de veel te dikke tanden die ik, BEN IK NU STRAFBAAR, zelf met een goede glasveil modelleer, pakt deze lievve man op om verder te fatsoeneren.
(vakantietijd, wil voor Ondragelijke 'Skull-Pressures-Pains' niet naar de EHBO of Co-assitente) Trouwens ik mag volgende week weer in de Stoel.
Saluti.
ik kan jullie nog niets meegeven dat goed voelt.
Later misschien.
Wel doe ik jullie allemaal een flinke Dot Geluk ....
Re: saluti
Dus ik zou het niet aanraden maar als je het niet kan laten??? zou ik het nog niet doen. we zitten niet op Bali zeg