Eindelijk na 3 jaar heb ik de stap gezet om naar de tandarts gegaan. En net op tijd
Mijn gebit kan nog gered worden, zij het niet dat ik veel gaatjes heb en 2 kiezen moeten worden getrokken.
Nou ben ik niet zoveel bang voor gaatjes vullen. In het verleden deed ik dat zelfs zonder verdoving
Mij gaat het om die verdoving en die tanden trekken.
Mijn angst is vooral om flauw te vallen bij het inspuiten van die verdoving(gebeurde bijna 1 keer, daarna niet meer naar de tandarts geweest)
En bij die kiezen die getrokken moeten worden, het krakkende geluid van het afbreken van het rotte gedeelte, dat de bloeding niet op tijd
gestelpt wordt, Ik lijd namelijk aan een stollingsafwijking, en dat het gedeelte wat nog vast zit er niet uit wilt.
Verder hoef ik pas volgende week naar de tandarts. Maar slaap ik slecht, eet ik slecht en heb last van paniekaanvallen
Heeft iemand extra informatie voor me, waardoor ik van deze angst af kan komen. Of heeft iemand hier ervaring mee
Ik wil er echt vanaf maar weet zelf niet hoe ik verder moet.
Alvast bedankt!!
Mijn gebit kan nog gered worden, zij het niet dat ik veel gaatjes heb en 2 kiezen moeten worden getrokken.
Nou ben ik niet zoveel bang voor gaatjes vullen. In het verleden deed ik dat zelfs zonder verdoving
Mij gaat het om die verdoving en die tanden trekken.
Mijn angst is vooral om flauw te vallen bij het inspuiten van die verdoving(gebeurde bijna 1 keer, daarna niet meer naar de tandarts geweest)
En bij die kiezen die getrokken moeten worden, het krakkende geluid van het afbreken van het rotte gedeelte, dat de bloeding niet op tijd
gestelpt wordt, Ik lijd namelijk aan een stollingsafwijking, en dat het gedeelte wat nog vast zit er niet uit wilt.
Verder hoef ik pas volgende week naar de tandarts. Maar slaap ik slecht, eet ik slecht en heb last van paniekaanvallen
Heeft iemand extra informatie voor me, waardoor ik van deze angst af kan komen. Of heeft iemand hier ervaring mee
Ik wil er echt vanaf maar weet zelf niet hoe ik verder moet.
Alvast bedankt!!
Re: Wat nu
Behalve de gore smaak van het residu van de verdoving is het absoluut een zegen dat men plaatselijk kan verdoven.
Persoonlijk vind ik het tegenwoordige vullen van gaatjes een ramp en zou nog liever alles uiteraard met verdoving laten trekken.
Maar dit is natuurlijk geen optie.
Het uitstellen wat we doen (ik ook) heeft gewoon te maken met een "diepgewortelde" angst uit eerdere net iets te vervelende ervaringen.
Ondanks dat de boel bij jou wel af kan breken krijgt de tandarts zonder pijn in de meeste gevallen alle rommel eruit.
Achteraf ben je dankbaar voor de stap die je hebt gezet.
Maar ik deel mee in je gevoel, ik ben morgen aan de beurt en schijt bagger.
Als we afspreken dat we aan elkaar denken zal je merken dat je hieruit kracht kan putten om je angst te overwinnen.
Sterkte en groet,
Strakneef
Re: Wat nu
Dat zal ik zeker doen.
En vorige week heb ik mijn eerste sessie gehad. Heb 2 gaatjes durven laten vullen
Dus ik ben al heel trots op mezelf;)
Re: Wat nu
Wat misschien een tip is tegen het kraken, neem een mp3 speler mee en zet die in je oren en aan. Zo hoor je het gekraak veel minder. En nog een troost je bent heus niet de enige die flauwvalt.
Ga dus gewoon door met gaan naar de tandarts. En geef het aan dat je zo bang bent, daar zal de tandarts waarschijnlijk wel op in gaan en je proberen gerust te stellen.
Heel veel succes!