Graag wil ik even m’n verhaal kwijt. In m’n jeugd heb ik veel te maken gehad met orthodontie en ik denk daardoor een oplopende angst ontwikkeld. Ik was als kind al heel gevoelig, angstig en gespannen. Inmiddels als volwassene kan ik gelukkig wat beter relativeren maar de angst gaat nooit helemaal weg. Later wat vervelende ervaringen gehad met het trekken van m’n verstandskiezen en daardoor he ik de tandarts de jaren daaropvolgend vermeden. Tot het niet meer kon door een ontsteking en 2 wkb verder gooide ik het roer om. Bij elke poep of scheet lig ik in de stoel en ga naar elke controle. Netjes poetsen en flossen, soms ben ik wat paranoïde omdat ik bang ben voor weer ellende met m’n tanden. Ik droom regelmatig over uitvallende en afbrekende tanden en kiezen of dat ze los zitten.. het blijft zo iets geks in m’n brein.
De ene kies die 20 jaar geleden een wkb kreeg is er nu uit. Vanmiddag gaat de 2e er ook uit en dan hoop ik even klaar te zijn en dat mn angst weer even op een laag pitje mag. Ik vind het wel erg spannend maar ik weet van de vorige keer dat het trekken erg meeviel, dus dat hoop ik dan maar!!
Wie weet plaats ik zo nog een update 😊
Angst is een slechte…
Nu de verloren gegane kiezen vervangen...niet wachten totdat uw tanden/kiezen verschoven zijn. Dit om eventuele toekomstige prob;emen te voorkomen. Voorkomen beter dan genezen is een cliche.
Update
Update: kies trekken was prima, zo gepiept. Trillend als een rietje weer naar huis, dat dan wel. ik moet ook zeggen dat mijn tandarts echt een topper is. Heel erg blij mee!
En hoe gaat u de verwijderde…