Goed ik ben dus angstpatient die eigenlijk al vrij lang een slecht gebit heeft. Al sinds ik als jong wisselend kind veel van de penicilline kreeg heb ik altijd wel sores gehad met mijn gebit. 2 en half jaar geleden ben ik voor het laatst bij mijn tandarts geweest die ik voor meer dan 20 jaar ofzo heb gehad. Ik ben altijd angstig geweest maar bij mij brak de angst goed door, toen hij heel hardhandig een kies trok terwijl ik zei dat het nog zeer deed. En hij claimde gewoon ronduit dat het geen pijn kon doen. Tsja ik voelde het toch echt. Het ging zo hard en met zoveel kracht dat de persoon die met mee was schrok.
Ik kreeg de geduld en begrip niet die ik gewoon nodig had. Een half jaar geleden drong het ongeveer wel tot mij door dat ik niet door kon modderen tot mijn gebit onredbaar zou zijn. Dus ik ben bezig geweest met een narcosetandarts (die me uiteindelijk niet kon helpen door mijn intolerantie voor latex) en met stichting bijter. Voordat ik echter uberhaupt op de wachtlijst kwam voor stichting bijter kreeg ik enorme pijn in mijn kaak. Naar huisartsenpost die vrijdag, en aan heftige mix van parecetamol en ibruprofen gezet. Zondag kwam de pijn er zo erg doorheen dat ik uiteindelijk de stap zette om naar een noodtandarts te gaan. Mensjes zijn heel lief geweest, en ik kreeg een wortelkanaalbehandeling.Noodvulling erop en snel een tandarts nieuwe zoeken. Niet meer wachten op een wachtlijst.
Dus ik heb een intake gesprek aangevraagd bij een tandarts in kralingen, die intake heb ik volgende week maandag. Echter de dag na de wkb was mijn gezicht opgezwollen een beetje en de dag erna nam de zwelling toe. Dus opnieuw naar een noodtandarts,ook lieve mensen opnieuw. Ik kreeg de keuze, een sneetje in mn tandvlees om de infectie eruit te laten of de kies opnieuw openen en open laten. Het idee van een sneetje in mn tandvlees maakte me zo in paniek dat ik een hyperventilatie aanval kreeg, en hij dus mn kies heeft geopend, opnieuw schoongemaakt en een watje in heeft gedaan en antibitiotica heeft gegeven. Dag later...
Nou is er ook een lichte zwelling onder mijn oog. Wat niet echt zeer doet maar vooral irritant is. En ik voel wel een abces nu, echter twijfel ik of ik hem nu voelt omdat hij nu pas zo groot is, of omdat ik eindelijk mijn mond goed genoeg open krijg en er wel al veel druk af is van mijn wang. Ik heb alleen gisterenavond en vanochtend een antibiotica op. Ik heb dus besloten in ieder geval vandaag af te wachten en morgen ook als de zwelling niet toeneemt en terug te gaan als de zwelling wel toeneemt.
Doe ik hier goed aan? Ik heb dit besloten omdat het idee van een sneetje in mijn tandvlees mij zo bang maakt dat ik terwijl ik het intikt al misselijk van word. Met snelle kokhalsreflexen, angst voor naalden, dingen in mn mond, de tandarts zelf, verlies van de controle, etc etc etc ben ik nu al moe van de 2 tandartsbezoeken zo kort achter elkaar. Als langer wachten echter enorm veel schade kan doen, dan zit er niets anders op. Dus ik vraag me af wat de meningen zijn. *stiekem hopend dat ze het goed doet en gewoon kan afwachten*
Ik kreeg de geduld en begrip niet die ik gewoon nodig had. Een half jaar geleden drong het ongeveer wel tot mij door dat ik niet door kon modderen tot mijn gebit onredbaar zou zijn. Dus ik ben bezig geweest met een narcosetandarts (die me uiteindelijk niet kon helpen door mijn intolerantie voor latex) en met stichting bijter. Voordat ik echter uberhaupt op de wachtlijst kwam voor stichting bijter kreeg ik enorme pijn in mijn kaak. Naar huisartsenpost die vrijdag, en aan heftige mix van parecetamol en ibruprofen gezet. Zondag kwam de pijn er zo erg doorheen dat ik uiteindelijk de stap zette om naar een noodtandarts te gaan. Mensjes zijn heel lief geweest, en ik kreeg een wortelkanaalbehandeling.Noodvulling erop en snel een tandarts nieuwe zoeken. Niet meer wachten op een wachtlijst.
Dus ik heb een intake gesprek aangevraagd bij een tandarts in kralingen, die intake heb ik volgende week maandag. Echter de dag na de wkb was mijn gezicht opgezwollen een beetje en de dag erna nam de zwelling toe. Dus opnieuw naar een noodtandarts,ook lieve mensen opnieuw. Ik kreeg de keuze, een sneetje in mn tandvlees om de infectie eruit te laten of de kies opnieuw openen en open laten. Het idee van een sneetje in mn tandvlees maakte me zo in paniek dat ik een hyperventilatie aanval kreeg, en hij dus mn kies heeft geopend, opnieuw schoongemaakt en een watje in heeft gedaan en antibitiotica heeft gegeven. Dag later...
Nou is er ook een lichte zwelling onder mijn oog. Wat niet echt zeer doet maar vooral irritant is. En ik voel wel een abces nu, echter twijfel ik of ik hem nu voelt omdat hij nu pas zo groot is, of omdat ik eindelijk mijn mond goed genoeg open krijg en er wel al veel druk af is van mijn wang. Ik heb alleen gisterenavond en vanochtend een antibiotica op. Ik heb dus besloten in ieder geval vandaag af te wachten en morgen ook als de zwelling niet toeneemt en terug te gaan als de zwelling wel toeneemt.
Doe ik hier goed aan? Ik heb dit besloten omdat het idee van een sneetje in mijn tandvlees mij zo bang maakt dat ik terwijl ik het intikt al misselijk van word. Met snelle kokhalsreflexen, angst voor naalden, dingen in mn mond, de tandarts zelf, verlies van de controle, etc etc etc ben ik nu al moe van de 2 tandartsbezoeken zo kort achter elkaar. Als langer wachten echter enorm veel schade kan doen, dan zit er niets anders op. Dus ik vraag me af wat de meningen zijn. *stiekem hopend dat ze het goed doet en gewoon kan afwachten*
Re: Zwellingen na wortelkanaalbehandeling bij deze angstpatient