hoi ik ben ano en ik ben 30 jaar. ik ben al ruim 14 jaar niet naar de tandarts geweest. ik had een enorm nare tandarts die niet echt zachtzinnig te werk ging maar me ook mentaal de grond in boorde met opmerkingen als; je moet je niet zo aanstellen je bent toch een man. en je hebt zeker nog geen vriendinetje hè. ook vertelde hij me regelmatig dat ik voor me 25e een kunstgebit zou hebben. toen ik daarbovenop nog een dikke ontsteking opliep omdat de kaakchirurg een gaasje of zo had laten zitten. was ik er klaar mee. ik had al niet de mooiste tanden maar nu had ik ook echt zoiets van laat maar zitten ik zie het wel.
nu 14 jaar later schaam ik me enorm voor me gebit. ik mis 5 kiezen waarvan een zichtbaar 3 vertonen al scheuren dat ze gaan breken. overal bruine plekken. en ik heb enorm veel gaatjes en regelmatig ontstekingen. en nogsteeds durf ik niet naar de tandarts. daar bovenop komt ook dat ik natuurlijk niet meer verzekerd ben en ik bang ben dat alles er uit moet.
en ik een kunstgebit of implantaten niet kan betalen en ik zonder tanden moet gaan leven en werken.
ik durf niet om voluit te glimlaggen en daardoor ga ik ook niet graag de deur uit of naar openbare gelegenheden
toch heb ik een geweldige vriendin kunnen vinden en ik woon sinds een paar jaar samen met de vrouw van me dromen in een prachtig huis waar we samen oud zouden kunnen worden. en zij vond mij ondanks me verschrikkelijke gebit toch leuk en heeft me altijd een goed gevoel gegeven over mezelf.
maar ze wou wel dat als ik 30 werd ik wat aan me tanden zou doen. met kijk op de toekomst, want we willen graag kinderen samen. en ik had beloofd voor dat we samen gingen wonen dat ik dat zou doen. maar nu het puntje bij paaltje komt lukt het me niet om die stap te zetten. ik ben zo gewent om al die jaren lang alles maar te vergeten dat ik er enorm veel moeite mee heb om de realiatijd onder ogen te zien. en het is nu zelfs zo erg dat me relatie over is omdat ik me belofte niet na durf te komen. en ik verwijt haar niks ze heeft helemaal gelijk.
dit is de eerste keer dat ik open over me probleem spreek. dat is ook een van de redenen waarom onze relatie over is.
maar doordat dit is gebeurd heb ik wel een wake-up call gehad. en moet er iets gaan gebeuren. ik kan niet langer alles maar ontkennen. en in een poging om te redden wat er te redden valt ben ik naar dit forum gekomen om die eerste stap te zetten. want ik wil nogsteeds die toekomst met haar. en ik zou het zo fijn vinden om die last van die tanden niet meer mee te hoeven dragen.
ik hoop dat iemand me kan helpen.
mvg ano
nu 14 jaar later schaam ik me enorm voor me gebit. ik mis 5 kiezen waarvan een zichtbaar 3 vertonen al scheuren dat ze gaan breken. overal bruine plekken. en ik heb enorm veel gaatjes en regelmatig ontstekingen. en nogsteeds durf ik niet naar de tandarts. daar bovenop komt ook dat ik natuurlijk niet meer verzekerd ben en ik bang ben dat alles er uit moet.
en ik een kunstgebit of implantaten niet kan betalen en ik zonder tanden moet gaan leven en werken.
ik durf niet om voluit te glimlaggen en daardoor ga ik ook niet graag de deur uit of naar openbare gelegenheden
toch heb ik een geweldige vriendin kunnen vinden en ik woon sinds een paar jaar samen met de vrouw van me dromen in een prachtig huis waar we samen oud zouden kunnen worden. en zij vond mij ondanks me verschrikkelijke gebit toch leuk en heeft me altijd een goed gevoel gegeven over mezelf.
maar ze wou wel dat als ik 30 werd ik wat aan me tanden zou doen. met kijk op de toekomst, want we willen graag kinderen samen. en ik had beloofd voor dat we samen gingen wonen dat ik dat zou doen. maar nu het puntje bij paaltje komt lukt het me niet om die stap te zetten. ik ben zo gewent om al die jaren lang alles maar te vergeten dat ik er enorm veel moeite mee heb om de realiatijd onder ogen te zien. en het is nu zelfs zo erg dat me relatie over is omdat ik me belofte niet na durf te komen. en ik verwijt haar niks ze heeft helemaal gelijk.
dit is de eerste keer dat ik open over me probleem spreek. dat is ook een van de redenen waarom onze relatie over is.
maar doordat dit is gebeurd heb ik wel een wake-up call gehad. en moet er iets gaan gebeuren. ik kan niet langer alles maar ontkennen. en in een poging om te redden wat er te redden valt ben ik naar dit forum gekomen om die eerste stap te zetten. want ik wil nogsteeds die toekomst met haar. en ik zou het zo fijn vinden om die last van die tanden niet meer mee te hoeven dragen.
ik hoop dat iemand me kan helpen.
mvg ano
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
Hartstikke goed dat je deze eerste stap gezet hebt! Heb je ook ervaringsverhalen gelezen van de mensen hier? De meeste mensen zeggen dat het achteraf hartstikke meeviel. Zie bijvoorbeeld dit verhaal van Ieniemienie. Het heeft geen enkele zin om je druk te maken over wat er misschien moet gebeuren, als je een kunstgebit moet dan moet dat toch wel, of je je er nu druk om maakt of niet, en als het uiteindelijk allemaal meevalt dan heb je al die stress voor niets gehad.
Ken je inmiddels mensen met goede ervaringen met een bepaalde tandarts? Dat is stap 1: zoek een tandarts waar je vertrouwen in hebt.
Succes ermee, en houd ons op de hoogte!
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
ik ben de liefde van me leven kwijt omdat ik zo bang ben.
maar ik moet nu gewoon naar de tandarts om toch nog een poging te wagen alles te redden. alleen durf ik het niet alleen. en me vriendin is de enige die dit probleem kent van mij. ik voel me zo alleen en verloren.
ik ga vanmiddag maar gewoon bellen hoe eng ik dat ook vind, ik wou dat ik iemand had die me kon steunen :(
weet iemand een goeie tandarts in hoofddorp?
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
hi
ik ken het probleem ik was ook een tijd niet geweest
heb inmiddels een nieuwe tandarts die gespecialiseerd is in angstpatienten
ik zou als ik jouw was op zoek gaan naar een tandarts die gespecialiseerd is in angstpatienten
daar kun je de behandelingen onder lachgas en onder narcose krijgen
die zijn er ook voor opgeleid om mensen met angst te begeleiden
gr van digna
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
Hartstikke goed dat je nu echt wat gaat doen!
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
ik ben vandaag eerder weg gegaan op me werk nadat ik me chef en wat andere mensen die ik vertrouw in het bedrijf heb verteld wat me probleem is. man wat was dat zwaar zeg, ik heb nog nooit met iemand er over durven praten omdat ik me zo schaam en het probleem zoverweg stopte. gelukkig heb ik hele lieve collega's die me enorm steunen. en het niet raar vinden dat een volwassen man van 30 zit te huilen als een kind van 10.
nu zit ik thuis en moet ik zo gaan bellen voor een tandarts :cry: en ik ga ook meteen een afspraak maken om met iemand te gaan praten.
ik vind het zo verdomt moeilijk. maar het moet nu echt gaan gebeuren.
ik woon nogsteeds in het zelfde huis met me ex en ik heb gesmeekt om me nog een kans te geven, omdat ik ons echt niet kwijt wil raken. maar ik heb nog geen antwoord gekregen en ik ben bang dat het nooit meer goed komt :smt010 hoe heb ik het zover kunnen laten komen? alleen maar door me angst.en ik heb haar nu zo hard nodig! maar ik kan ook heel goed begrijpen dat zij het niet meer trekt en veder wil met haar leven.
ik ga nu de moed verzamelen en bellen dat is de enige hoop die ik nog heb. laten zien dat ik deze ongelooflijke moeilijke stap kan zetten en dat ik ga vechten voor een oplossing. ik hoop dat ze me nog 1 kansje wil geven.
ik ben blij dat ik dit forum ben tegen gekomen en hier me ei kwijt kan.
dit was een belangrijke eerste stap voor mij.
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
ik zie er zo tegen op maar gelukkig gaan ze alleen ff kijken en veder nix.
ik heb ook me verzekering gebeld en tot mijn verbazing hoef je tegenwoordig niet meer te laten saneren voordat je weer verzekerd bent. dat is in ieder geval weer een zorg minder. veder ben ik aan het bellen om hulp te krijgen bij alle sub problemen die ik door me angst heb opgelopen, maar er is overal een wachttijd van minstens 4 weeken. terwijl ik alle hulp nu zo goed kan gebruiken :cry:
maar ja eerst maar kijken hoe het morgen gaat. ik ben nu al misselijk van de stress en ik vind het verschrikkelijk dat ik er nu alleen voor sta maar het moet gewoon gebeuren, geen smoesjes meer het is tijd voor actie!
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
Goed dat je wat mensen in vertrouwen hebt genomen, dat helpt ook om nu echt door te zetten.
Je hebt best geluk dat je zo snel terecht kon, dat is een fijn idee. Na morgen wordt het alleen maar beter. Veel succes!
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
Kun je het je al voorstellen: over een maand, 9 april, is het allemaal voorbij. (ik noem maar even een datum, geen idee hoe druk je tandarts het heeft).
Bedenk waarvoor je bang bent. Voor mij was het het gevoel om de controle te verliezen. Toen mocht ik meekijken met een spiegel, dat scheelde al een stuk. En hij vertelde me hoe ik - met mijn mond open - toch kon aangeven dat hij even moest ophouden. Daarmee kreeg ik mijn controle weer terug.
Als jij kunt aangeven waar je bang voor bent, en je zegt dat tegen de tandarts (of tegen de assistente als je nog in de wachtkamer bent of zo), dan trekken ze hun trukendoos open om je daarbij te helpen. Geef ze die kans. Soms is het al voldoende wanneer alles rustiger gaat, en je meer tijd krijgt om dingen te verwerken.
Als jij zegt hoe jij het wilt, werken ze 99 van de 100 keer met je mee. Soms moeten wij als patient begrijpen waarom iets niet op onze manier kan, maar dat mogen zij ons dan ook uitleggen :D .
Wat betreft de morele steun: laat je vriendin weten waar je mee bezig bent. En je mag haar ook vragen of ze met je mee gaat naar datum X. Zij mag nee zeggen, maar je mag haar best vragen om die steun. Je mag alleen niet verwachten dat de relatie daarna weer automatisch wordt voortgezet.
Ze houdt van je, maar ze moest je loslaten om je een wake up call te geven. Dat is ook 'houden van'. Ze zal absoluut zeker nog altijd veel om je geven en benieuwd zijn waar je nu mee bezig bent. Ze zal ook absoluut trots op je zijn!
Neem je voor om na datum X een kopje koffie met haar te gaan drinken. Om haar te laten zien wat je gedaan hebt. Verwacht niet dat ze direct weer bij je intrekt, zo werkt dat niet bij vrouwen. ALS het al gebeurt, gaat daar wat tijd overheen.
Maar je mag best te koop lopen met je prestatie!
Go for it! En hou ons op de hoogte!
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
dat is ook een beetje me plan. ik ben veel te laat met deze actie en mag ook eigenlijk niet meer verwachten dat ze nog met me veder wil. maar ik kan het niet zomaar opgeven. dus heb ik besloten om het moeilijkste te doen om het mooiste te redden. ik hoop gewoon dat ze ziet wat ik er voor over heb. zit nu weer met tranen in me ogen en moet zo gewoon gaan werken tot 3 uur. gelukkig weten ze op me werk wat er speelt en word ik enorm gesteund. ik kijk er ENORM tegen op maar in vergelijking met de toekomst droom verliezen die ik met haar heb, is het een kleinere angst geworden. vanmiddag zit ik bij de tandarts! het voelt nogsteeds een beetje onwerkelijk en eng maar ik ga er voor.
wish me luck
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
we hebben nu een plan gemaakt om eerst te redden wat er te redden valt en daarna gaan we veder kijkken. er moeten minstens 3 kiezen weggesneden worden en een hele berg gaatjes en slechte vullingen verwijdert worden maar een kunst gebit is waarschijnluk niet nodig :)
wel heb ik een antibiotica kuur gehad voor de 8 ontstekingen die ik in me kaak heb zitten.
29 maart heb ik me eerste afspraak van 45 minuten. ik had gehoopt wat sneller te kunnen maar het is niet anders. ook zit een behandeling met narcose of laggas er niet in, dat doen ze daar niet en is ooknog behoorlijk prijzig.
pffffffffffff wat is een slecht gebit toch een hel!! maar ja nu moet ik gewoon keihard doorzetten en dan zijn we er 'binnen kort' weer vanaf.
ik ga nu ff lekker naar bed want ik heb al 3 nachten bijna niet kunnen slaapen.
nog 20 dagen en dan gaan we er voor
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
Dus zet hem op :smt006
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
Het is ook een goed teken dat je echt goed weet waar de angst vandaan komt, dat gaat het verwerken makkelijker maken.
De "schade" valt eigenlijk heel goed mee gezien je zovele jaren niet bent geweest.
Jammer dat je 4 weken moet wachten op hulp voor je angst ! Gelukkig heb je wel veel support vanuit je omgeving, en uiteraard hier op tandarts.nl kan je uiteraard ook altijd je verhaal kwijt !
Heb je al eens gekeken op internet naar ontspanningsmethoden etc ? Dat kan je ook wel helpen.
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
Succes alvast voor over 3 weken, maar als de eerste stap goed is afgelopen, komt het met de behandelingen ook vast wel goed!
Re: enorm bang voor de tandarts 14 jaar niet geweest
Herkenbaar verhaal hoor, je angst, je schaamte, het is allemaal heel goed verwoord en voelbaar in je verhaal. Heel goed dat je de eerste stap hebt gezet en je zult zien dat het goed gaat lopen. Gisteravond heb ik ook op dit forum gezeten, in angst, mag ik zeggen, want ook aan mijn gebit schort van alles, na vijftien jaar verstoken te zijn gebleven van tandartsbezoek. Dus moest ik vanmiddag naar de kaakchirurg, voor de tweede keer, nadat ik de afspraak al twee keer weer heb verzet, met laffe smoezen. Achteraf snap ik niet waar ik me druk om heb zitten maken. Natuurlijk, het is niet prettig; je wilt liever ergens anders zijn, maar wat het je oplevert, is de ellende waard. Ik ben een pieperd en zag op tegen de prikken in mijn gehemelte. Die zaten er in voordat ik het wist, die in mijn wangen voelde ik niet of nauwelijks. Fijn dat er een lap over mijn ogen lag en Faithless stoer lag te dreunen op mijn iPod. Er moesten in één kwadrant een verstandskies en twee wortelresten worden verwijderd. Voor ik het wist, veegde de assistente mijn mond af, tikte ze op mijn schouder en zei dat ze klaar waren. Je zult echt zien hoe vrijwel pijnloos ze het tegenwoordig kunnen. Ik vond dat ik even wat moest tikken op dit forum, omdat ik gisteren heel erg veel verhalen heb gelezen van mensen waarbij het niet helemaal goed ging. Vanmiddag ging het helemaal goed, dus vond ik dat ik dit ook maar even moest melden.
Maar mijn tips:
- MP3speler in je oren, met flinke dreun er in
- Denken aan je hele lijf als de spuiten er in gaan (neem je voor dat je je voeten of je billen wilt gaan voelen dan, dat maakt dat je met je gedachten niet bij de punt van de naald zit)
- ik heb een EMDRbehandeling gedaan bij een psychologe; je gaat dan je angst aan die zich een weg baant in je gedachten, waardoor het je niet meer zo ontzettend in zijn greep heeft. Vond ik.
Succes joh, je zult onwijs trots zijn op jezelf, weet ik zeker.
Groetjes!