Verkoudheidsklachten na wortelkanaalbehandeling

Ik zal even posten hoe dit verder ging/gaat. Op 5 december hebben ze vervroegd de wortelkanaalbehandeling afgemaakt ivm psychische problematiek. Helaas bleven de klachten en kreeg ik weer pijn, maar nu ook in mijn onderste kiezen kreeg ik een rotgevoel, alsof de kiezen omhoog kwamen en er vanalles tussen zat.
Omdat ik inmiddels in een burnout geschoten ben en mijn tandarts-angst daardoor nog meer versterkt werd, heeft men mij doorverwezen naar een kliniek voor angstpatiënten. Daar ben ik dinsdag geweest en hun constateerden op hun beurt dat onder vrijwel elke oudere vulling zich cariës gevormd had (en dat zijn er nogal wat). Dinsdag hebben ze dan ook de 2 linker onderkiezen meteen open gemaakt, schoongemaakt en opnieuw gevuld. Omdat mijn lijf nog steeds vecht met naweeën van de wortelkanaalbehandeling (inmiddels heb ik last van beide kiezen naast de wkb, waarvan 1 al ooit een wkb gehad heeft) kreeg ik weer antibiotica en ibuprofen.
Morgen mag ik terug maar, jullie raden het al, nu begint de mijn rechterkant, zowel boven als onder te vervelen. Rechtsonder dezelfde klachten als ik linksonder had: vervelend gevoel door pcm en ibu heen, kies komt omhoog. Rechtsboven lijkt de sinus weer ontstoken te zijn. Ik eet al 6 weken niet op links door alle ellende, ik heb geen idee hoe we dit nu op moeten lossen.

Al vanaf mijn jonge jaren vecht ik tegen cariës. Ondanks goed onderhoud (wat zowel tandarts als mondhygiëniste bevestigen) lijk ik behekst te zijn hiermee.
Ik ben pas 38, maar ik ben eigenlijk wel klaar met dit hoofdstuk. Elke keer die stress en spanningen over mijn gebit. De talloze keren die ik in de stoel lig. Ik weet het niet meer...

We zijn inmiddels 2,5 maand verder en helaas, nog elke elke dag leef ik met pijn en angst.
En helaas had ik gelijk; enkele dagen na het posten viel er een vulling rechtsboven uit en ook deze zag er niet florissant uit. In een spoedzitting is deze door een collega-tandarts gerepareerd, en de pijn verdween vervolgens binnen enkele dagen.

Terugkomend op mijn laatste post. Na de herstelling van de kiezen van de laatste post was men bang dat de vullingen te diep waren en ik moest me voorbereiden op wortelkanaalbehandelingen. Toch leken de kiezen zich te herstellen. Ik had in ieder geval niet meer 24/7 pijnklachten.
Er is een behandelplan gemaakt waarin in 2 zittingen nog wat vullingen vervangen en kleine plekjes gerepareerd werden. Heel langzaam herstelde de kiezen linksonder, maar wat bleef was een vreselijke gevoeligheid, vooral bij kou. De tandarts gaf aan dat dit nog kan herstellen, maar gaf geen tijdspanne hiervoor.
De wkb-kies is ook nog steeds niet pijnvrij. Ook met deze kies zit ik met een gevoeligheid bij kou, en kan ook vrij lang door blijven zeuren. Vooral in de avonduren is deze kies flink actief.

2 weken geleden is het eerste gedeelte (linksboven) van de renovatie gedaan, maar toen de verdoving uitgewerkt was, had ik ineens een intens gevoelige linker hoektand onder. En tot op heden word dat niet beter. Ik heb de tandarts hierover (nog) niets laten weten, ik ben zo bang voor nog meer lange zittingen...

De volgende zitting staat gepland voor begin maart, maar ik slik sinds een dikke week weer elke dag ibuprofen om de pijn voor te zijn. Het liefst eet en drink ik niet, maar als het moet eet en drink ik het liefst op kamertemperatuur of met een rietje.
De hele dag ben ik bezig met mijn gebit. Bij alles wat ik nog voel schiet ik in de stress.
Soms denk ik dat ik toch weer de tandarts moet bellen hiervoor, maar ik ben zo bang dat ze me een zeur vinden.
De voorganger vond dat namelijk wel op het laatst, voordat ik naar de angsttandarts ging.
Ik twijfel zelfs of ik dit hier kan plaatsen.
Ik wil zo graag vertrouwen hebben in mijn angsttandarts en in een goede uitkomst, maar het lukt me gewoon niet.

Dan gaan we maandag toch maar weer de tandarts bellen. Kan ik daar om een endodontoloog vragen?
Ik heb de stress inmiddels weer in mijn maag zitten. Hoeveel stress, tijd en geld moet ik nog in mijn gebit steken alvorens het rustiger word? Ik ben zo bang dat ik letterlijk levenslang heb met deze ruïne in mijn mond.

Maar fijn dat er specialisten zijn die zich belangeloos beschikbaar stellen voor advies op een laagdrempelige manier, zelfs buiten kantooruren.
Dat mag best een keer gezegd worden.
Dankjewel.

Er is wel gevraagd door de tandarts of ik knars of klem (volgens mij niet?), maar echt onderzoek is er niet geweest. Hoe zou dat in zijn werk gaan?

Als ik 's ochtends wakker word, heb ik weinig tot geen pijn aan mijn tanden, behalve die gevoeligheid bij koud. In de loop van de dag komt dit op en in de avond is het vrijwel permanent aanwezig.
Ik merk wel nu ik helaas weer minder slaap (door de stress) dat de pijn sneller komt en pijnlijker is.
En vannacht en nu (8.45) heb ik al weer ongemak van m'n wkb kies. Gevoelig/lichte pijn bij als ik links en rechts op de kies druk.

Ik zal kort de voorgeschiedenis uitleggen; ik heb vanaf mijn 3e jaar (25 jaar geleden) veel last van cariës. Mijn eerste TA heeft toen aangegeven mijn tanden basaal (en hardhandig, zonder verdoving, altijd snel-snel) bij te kunnen houden, daar ik vanaf m'n 25e toch een kunstgebit zou moeten. Er is niet meer gedaan dan tanden vullen. Mijn tweede TA (ander ging met pensioen) heeft dat werk voortgezet, al raadde hij me aan 2x pj naar de MH te gaan, naast 2x pj controle. Ik heb deze zelfs zo gepland dat ik 4x per jaar in de stoel lig ipv de MH en TA in 1 zitting te plannen, juist om nog meer controle te hebben. Dit gebeurt nu al een jaar of 8 trouw. Deze TA heb ik 2 maanden geleden moeten verlaten door mijn extreme angst icm burn out. De huidige TA geeft aan dat mijn mond een rommeltje is maar dat het misschien nog allemaal redbaar is, en dat terwijl ik jarenlang in de veronderstelling was dat mijn gebit een aflopende zaak was.
Dat icm met mijn tandarts-angst en burn out maken me helemaal gek. Ik heb het gevoel dat men iets wil redden wat al jaren geleden opgegeven is. Iets wat me al jarenlang pijn doen en stress geeft. Iets waar ik me al jarenlang voor schaam, want ik heb ook echt geen mooi recht gebit.
Toen ik 2 maanden geleden bij de huidige TA kwam heb ik haar een brief gegeven met hoe ik alles ervaren heb en hoe ik me voel. Daar was ze wel erg blij mee, want dat geeft toch een andere kijk op de patiënt dan een dossier. Ik werk tot nu toe overal aan mee, ondanks mijn angst, maar ik heb het idee dat ik van de regen in de drup ga...

Mijn excuses als dit niet de bedoeling is, maar ik merk dat ik heel erg de behoefte heb om hierover te praten. Helaas ben ik alleenstaande moeder zonder vangnet dus ik loop op dit gebied helemaal vast.

Ik ben zo toe aan duidelijkheid. Aan de zekerheid dat, als dit en dit en dit gedaan zijn, alles binnen een bepaalde tijd goed komt. Ik loop nu letterlijk van het één in het ander en dat maakt me steeds onzekerder. Ik zoek een lichtpunt dat er momenteel niet is. En ik ben zo hard bezig om mijn angst en pijn niet te projecteren op mijn kinderen, maar ze krijgen er helaas toch vanalles van mee. Ik wil niet dat ze ook met angst in de stoel moeten liggen omdat mama haar angsten niet onder controle kan houden.

Google is op dit moment ook je ergste vijand helaas. Een endodontoloog word ook weer niet vergoed in de basisverzekering en is nog 5x zo duur als de TA. Daarnaast duren die zittingen als ik Google moet geloven zo'n 2 uur, terwijl ik bij de TA na een kwartier al moet pauzeren omdat ik mijn trillingen niet onder controle kan houden.
Als je dan gaat zoeken naar een endodontoloog met ervaring met angstpatienten zijn ze niet te vinden. Kalmeringstabletten zijn helaas geen optie omdat ik nog aan het verkeer moet deelnemen en ik geen vangnet heb dat mij kan helpen.
Kortom, heb gewoon hele grote problemen en er is blijkbaar niemand die het op een voor mij humane manier kan oplossen.

Nogmaals, sorry als ik dit niet mag posten. Ik loop gewoon over van de stress.

Helaas heb ik niet alleen met vervoer te maken, maar ook met de opvang van de kinderen. Dat is vrijwel onmogelijk buiten schooltijden en onder kantoortijden. En als ik binnen schooltijden, met een taxi wil, moest ik de vorige een week wachten voor een 'spoedafspraak'. Dat werkt toch ook niet?

Eten doe ik nu al meer dan 3 maanden te weinig (in 3 à 4 eetmomenten), op kamertemperatuur, geen zuur (fruit), weinig zoet, spoelen na eten, veel rooibosthee.
Vantevoren keek ik hier minder naar, at ik ook meer maar wel in hooguit 5 eetmomenten.
Maar neem aan dat het niet de bedoeling is dat ik de rest van mijn leven op water en brood moet leven om mijn gebit te sparen.

Ik heb een kleine aanvullende verzekering, helaas kreeg ik geen goedkeuring van de tandarts voor een hogere verzekering, en die ga ik op deze manier ook niet krijgen.
En op zich is het financiële plaatje het minst interessante deel voor me, maar, bot gezegd, als men mij 30 jaar geleden beter behandeld had, denk ik dat ik een veel betere prognose zou hebben.
Dan had ik misschien nooit met deze angst gelopen en had bijvoorbeeld me toen misschien een fractie gekost van wat het me nu gaat kosten.
Maar daar heb ik nu niks meer aan en ik zit met de gebakken peren.
Ik zie echt enorm op tegen wat er nog komen gaat.
Morgen proberen de tandarts te bellen voor een afspraak. Maar eerst de nacht weer door komen.
Dank voor uw tijd en moeite Tandarts Richard.

Zojuist bij de TA geweest. Na uitleg van de klachten weer foto's een overzichtsscan laten maken. Hier waren geen ontstekingen op te zien. Na wat testjes bleek niet mijn WKB-kies, maar de kies ervoor de boosdoener te zijn. Deze is een week of 3 geleden vrij diep gevuld aan de kant van de WKB kies. Afwachten dus.
De zeurende hoektand had een blootliggende tandhals te hebben en is gelakt. De bult was botvorming en was volkomen normaal.
Over 3 weken moet ik terug (was al gepland) en dan kijken we of de klachten afgenomen zijn.

Kiespijn! Niet normaal! In de WKB kies! Het is hem wél!
Ook mijn hoektand is weer zo pijnlijk dat ik er wakker van word. Ik voel het tot in het puntje van mijn tong.
Het was ook te mooi om waar te zijn vanmiddag...

Donderdag weer terug. De pijn is met de nodige aanpassingen en ibu/pcm overdag onder controle te houden. Het is vooral de stress die niet wil zakken. Overdag kan ik me wel bezig houden maar de nachten zijn heel lang zo. En m'n energie raakt op. Als ik alle ervaringen zo lees zal een eventuele afspraak bij de endodontoloog ook nog wel even duren. Hopelijk kan de TA dit zelf oplossen...

Ik heb een tijd niet kunnen inloggen, maar daar zijn we weer. De afspraak van 2 weken geleden heb ik afgezegd. Ik was op. Lichamelijk en mentaal. Zolang ik mijn pijnstillers pakte was de pijn om te houden en warempel, het zakte wat af tot acceptabel niveau. Zolang ik op kamertemperatuur blijf eten en drinken kan ik in ieder geval iets binnen houden. Te koud of te warm geeft onherroepelijk weer pijn en stress.
A.s. donderdag heb ik een afspraak voor de andere/rechterkant de reviseren, maar ik weet niet of dat de juiste keuze is. Op rechts kan ik namelijk veilig en pijnvrij eten. Die kan gebruik ik dan ook om voedsel als eerste af te laten koelen/op te warmen en om te fijner te maken.
Als de rechterkant ook zo'n last gaat geven kan ik niet meer eten en drinken...
Ik ben zo bang dat het allemaal maar pijn blijft doen en dat het allemaal alleen maar erger word. Ik ben nu al obsessief de hele dag bezig met mijn tanden en hoe ik redelijk pijnvrij kan blijven. Dit kan ik toch niet mijn hele leven volhouden? Dit heeft toch geen kwaliteit van leven zo?

Ik ken inderdaad ook niemand met mijn problematiek. Soms heb ik het idee dat ik het allemaal inbeeld en dat ik me aanstel.

Maar dat ik nu al weer 2 dagen niet slaap omdat ik denk dat het weer pijn gaat doen, bovenop de angst dat ik nooit meer van de pijn af ga komen, maakt me doodmoe en geeft inmiddels zwarte gedachten. Al bijna 5 maanden aan het vechten, van de regen in de drup. Niemand die me kan vertellen wanneer deze nachtmerrie eens ophoud.

Richard, u zou een lintje moeten krijgen voor uw werk!
Vanochtend toch met lood in de schoenen naar de tandarts geweest. Gelukkig mocht ik mijn zorgen uiten en heeft de tandarts me gerust gesteld. Het waren kleine reparaties waar ze echt de tijd voor nam en samen met de assistente zorgde ze ervoor dat ik me gehoord voelde. Ook heeft ze nog een keer getest of mijn wkb-tand echt niets meer deed en wat tanden en kiezen behandeld met fluorlak.
De verdoving bleef weer eens ouderwets lang hangen (meer dan 4 uur) en op zich heb ik nu niet meer 'last' dan normaal.
Voor nu staan er geen behandelingen meer op het programma en mag ik in juni op reguliere controle komen.
Het zal dus z'n tijd moeten duren, maar volgens de tandarts komt er écht weer een moment dat ik pijn- en zorgen vrij kan zijn. Tot die tijd, afwachten, soms een pijnstiller en bij zorgen niet rond blijven lopen maar meteen bellen.

Ik dacht, misschien is er wel behoefte aan een update eens in de zoveel tijd?

Het gaat inderdaad met pieken en dalen. 2 stappen vooruit en 1 terug. In principe ben ik pijnvrij als ik mijn mond niet zou gebruiken. De wkb-kiezen zijn rustig.
De gevoeligheid voor warm/koud van de linkerkant neemt lichtjes af, maar de rechter kant neemt het gezellig over. Ik denk dat het aan de nieuwe vulling ligt, die geeft lichte druk- en gevoeligheidsklachten. Ik heb ook het idee dat de vulling te breed is gemaakt, want ik kan geen rager tussen de kiezen daar.
Maar met een ibuprofen is het vol te houden. Ik kijk het nog even aan.
Verder heb ik therapie aangevraagd voor mijn angstklachten. Hopelijk gaat dit me helpen om wat rustiger in de behandelingen te staan, maar ook wat rustiger in het leven.

Mijn gebit heeft nooit heel netjes gesloten maar deze kies en de tand ernaast raken het bovengebit niet eerder dan de rest. De rest raakt elkaar wel, maar niet op de plaatsen hoe het normaal hoort zeg maar.

Het is soms zo lastig om hier positief in te blijven. Ik wil niet voor elke scheet in de tandartsstoel liggen, maar ik wil ook niks over het hoofd zien. Bij de laatste sessie is gezegd dat het geen diepe vullingen zijn geworden. Daarnaast zit de pijn ook in de hoektand ernaast. Ik kan inmiddels niet hard eten met de rechterkant, dat doet pijn ondanks de pijnstilling.
Het is zo lastig...

Ennn het is weer zover. Breekt een stuk vulling uit de laatste kies aan 'minst aangedane' kant... De kant waar ik van denk dat de nieuwe vulling te breed is.
Dus net gebeld, verhaal (weer) uitgelegd, maar het is niet urgent genoeg om deze week te repareren!
Ik snap dat de druk hoog is in de mondzorg, maar wat moet ik hier nu mee...?

Rechts ís gereviseerd. Alleen niet elke kies was nodig vonden ze toen, terwijl er duidelijk zwarte kraters te zien zijn rondom de oude vullingen. Zij gaven toen aan daar geen ernst in te zien.
Het is nu 4.30uur, de pijnstilling is uitgewerkt. Morgen Omeprazol gaan halen, want ik krijg inmiddels maagpijn van de Ibuprofen.

Zojuist de afspraak gehad. In 3 maanden tijd zijn er wéér 2 gaten (en echt geen kleintjes) ontstaan in en onder bestaande vullingen. Tandarts staat voor een raadsel.
Poetsen, mondwater, wekelijks fluoridebitjes en met 3 eetmomenten op een dag, mijn tanden worden steeds meer een obsessie.
Tandarts vraagt of ik een bloedtest of speekseltest af kan laten nemen. Daarnaast wil ze me doorsturen naar de kaakchirurg in de hoop dat zij nog een oplossing hebben.
Over een uurtje gaat ze wel de kraters vullen met glasiomeer in de hoop dat daarmee de pijn zal zakken.
Ik ben moegestreden, op. Ik kan niet meer.

Wij eten sinds driekwart jaar volgens voedingsschema's ivm gewicht en gezond eten, dus een eetdagboek is zo te overleggen. Wij drinken weinig tot geen frisdrank.
Het enige dat ik significant heb veranderd sinds oktober is dat ik geen kauwgom meer kauw (want dat kan ik simpelweg niet zonder ongemak) maar suikervrije Smint heb, maar daar eet ik er misschien een stuk of 10 van op een dag.

De tanden zijn gevuld, maar nu heb ik ineens tandvleesontsteking bij beide gevulde kiezen? Ook heb ik pijn onder mijn tong aan de kant waar kiezen gevuld zijn en als ik mijn mond ver open wil doen krijg ik een vreemd gevoel aan mijn voortanden, een soort stroomschok, alsof mijn tanden met elastiekjes onder mijn tong vast zitten?
Ik weet niet meer waar ik naartoe moet. Tandarts? Second opinion? Kaakchirurg?
Huisarts?

Nou, wat een domper weer. Tandartstriage ziet geen nood, want geen koorts, dus ik zou pas na het weekend terecht kunnen. Huisarts gebeld, verhaal gedaan, deze wil me niet helpen want het kan een complicatie van de ingreep van maandag zijn.
Hier word je toch moedeloos van?

We zijn inmiddels weer een weekje verder. Na overleg met de huisarts toch nogmaals de tandarts gebeld met de mededeling dat mijn klachten echt van een complicatie kunnen zijn en hij wel noodzaak zag om terug te komen vóór het weekend.
En zo zaten we op vrijdagochtend weer in de tandartsstoel. Ik bleek onder mijn tong in een hoekje een aft te hebben, maar dit kon niet alle pijn verklaren. Dus toch een doorverwijzing naar de kaakchirurg gekregen. Verder het gebruikelijke riedeltje van poetsen, rageren en spoelen.
Door omstandigheden heb ik nog geen afspraak kunnen maken bij de kaakchirurg, maar ik kan wel vertellen dat ik sinds een paar dagen vrij redelijk pijnvrij ben. Ja, ik eet nog steeds geen warm/koud/hard voedsel, maar ik kan nu eindelijk zonder pijnstilling de dag doorkomen. Wel zag ik nu al weer, na nota bene 2 weken, een zwarte 'pit' ontstaan, midden op mijn pas gezette glasiomeervulling. Dus niet aan een rand. Heel apart. Hebt u daar een verklaring voor?

Morgen dan maar wéér de tandarts bellen dan, want ik ontdekte dit vrijdagavond...
*Zucht*...
Het begint me financieel wel te knijpen als dit nog even door gaat. We gaan al niet op vakantie dit jaar hierdoor, maar als ik letterlijk van het ene gat in het andere val, zit er straks nog geen dagje uit meer aan.

Eetdagboek houd ik al grofweg bij ivm voedingsbegeleiding. Kwestie van tijdstippen erbij zetten denk ik? De Smintjes zijn nu definitief de deur uit dus die momentjes zijn we al kwijt.

We zijn inmiddels weer bijna 3 weken verder en de pit in de kies is gevuld. Tandarts bleef even volhouden dat het geen bubbel kon zijn maar het zag er wel zo uit.
Verder gaat het op en af. Links is rustig, de wkb kies en de kies ervoor (met grote vulling hebben nog steeds hun nukken en rechtsonder blijft kramperig aanvoelen. Vanmorgen werd ik er weer eens wakker van.
Eetdagboek heb ik bijgehouden maar de tandarts zag er geen extremiteiten in. Ze raadde aan de Smint eventueel te vervangen door suikervrije kauwgum met Xylitol.
Afspraak bij de kaakchirurg is nog steeds niet gemaakt door tijdgebrek, daar ze mijn kinderen nu ineens ook met een noodvaart aan het behandelen zijn. De jongste blijkt een overbeet en een kruisbeet te hebben met slechte kiezen waardoor we al vroegtijdig naar de orthodontist kunnen en de oudste krijgt nu OMFT-behandelingen ivm afwijkende tongligging. Kan een tandarts dit allemaal over het hoofd zien?
Over een maandje heb ik de periodieke controle, hopelijk blijven mijn eigen klachten stabiel/trekt het nog weg. De kinderen zijn gelukkig goed verzekerd, op de Myobrace na.
Ik kreeg van de zorgverzekering te horen dat een Myobrace nooit vergoed word omdat het slecht verkeerd mondgedrag afleert , terwijl de orthodontist aangeeft dat dit ook gebruikt word voor vroegtijdige correctie van het gebit? Weet u hier meer van?

Wie word er inmiddels niet gek van zorgverzekeraars? Ik kan het me voorstellen dat ook de zorgverleners soms door de bomen het bos niet meer zien.
De tandarts raadde bij de jongste een Myobrace aan, maar wil toch overleg met de orthodontist omdat hij 2 afwijkingen te verwerken heeft. Hij krijgt binnenkort de intake bij de orthodontist.
De oudste mag eerst dmv OMFT-behandelingen proberen de kaakstand te beïnvloeden.
Dat de Myobrace niet vergoed word, soit, maar het gaat me meer om de werking van een Myobrace (en dan nog het verschil van inzicht van de tandarts vs de zorgverzekeraar).
Ik kende dat hele ding niet, en die websites geven vaak meer een 'Wij van WC-eend adviseren WC-eend'-gevoel. Maar ik ken ook niemand die ervaring heeft hiermee. Vandaar mijn vraag of u hier ervaring mee heeft?

En wat betreft de kauwgom; ik ben gelukkig niet zo'n herkauwer die hele dag met zo'n ding in de mond rondloopt. Maar af en toe voelt het wel wat frisser.